خواستم بگم اونای که ولم کردن دلم را

خواستم بگم اونای که ولم کردن دلم را

شکستن اما باعث شدن من اگاه بشم


از اینکه چه جور افرادی هستن من خیلی


جاها احساس تنهای کردم از احساس


تنهای بغض میکردم ولی هیچ کس نبود


حتی دل منو بایک پیامک ساده خوش کنه


هیچ کس نبود حتی بگه درچه حالی


مثلا چون فکرمی کردن من مثل اونا لباس


نمیپوشم من مثل خودشون دوست اون


مدلی ندارم من مثل خودشون نیستم به

هرروشی خوب من هم یه کاری میکنم


تا پاسخ این جور آدمهارو بدم من هم


هروقت به آرزو م رسیدم مثلا. رفتم


سرخونه و زندگی خودم. و یا به شغل


مورد علاقم رسیدم. شماره خودمو


نه میدم به اون طرف ها ونه زنگ میزنم


چون من همون آدم ای هستم که


یه روزی تنهام گذاشتی و گفتی


یا فکر کردی من اصلا شبیه تو نیستم


💔


آخه خیلی سخته آدم از خودی بی مهری


ببینه اگه غریبه باشه میگم غریبه هست


زیاد عیب نداره چون شناخت ازمن نداره


ولی من که خودی هستم چرا؟


یه پیام ای یه حالی احوالی؟ من عاشق


زنگ زدن زیاد نیستم از پیام دادن بیشتر


لذت میبرم. شاید بخاطر اینکه شبیه


نویسندگی؛ ولی کاش انقد تنهام نمی


ذاشتن کاش بعد هم بهم کسی نگه چرا


انقد سرت تو گوشی من مدام چت نمیکنم


من آن لاین هستم واسه وب گردی


مفید اصلا به من بگن بی کلاس باشوخی


یابی شوخی باید بگم این بی کلاس جمله


مزخرفی که به من گفتین اگه چیزی


ندارم نشان بی کلاسی نیست نشان


شخصیت منه مهم اینکه خدا لایکم کنه


نه فقط بنده خدا؛ هرچند این جور آدمها


فقط به زیبای خودشون می پردازن


من بانداشتن هیچ چیزی بی کلاس نمیشم


(نویسنده ملیحه) این بود داستان من


#ملیحه