✍ کاش می شدخالی ِدفتری باشمروی طاقچه ی اتاقتتا هر وقت دلت گرفتیا لرزید اگردوستت اگر کسی داشتگریه خواستی یادلت برای کسی تنگ شد،قلم را با خط خوشدر سطر سطر وجودمبه آغوش بکشیو خالی ِمراپُر کنی از شعرهای خوبراستیتو اصلا شاعری بلدی ؟