شعر

شعر....
 در من سکوت کرده
میان ترانه
نفس می کشم
وقاصدکی
 تمام آرزویم
 را می دزد
ومرا
 به شب نشینی بی رویا
عادت میدهد
غزلی میخوانم
فالی ،
یک جرعه شعر
 خودم را
 میهمان می کنم
و تمام من میرقصد
با رد پنهان نگاهت،
تو در شعرهایم هستی
در خمار
واژه های دلتنگی
و پنهان از
 ندامت بوسه هایم
شعرهایم را می بلعی...!