پاییز چمدانش را بستهانتهای جاده ی آذر به انتظار نشسته استنگاهش ابریردّ پاهایش خیسبیا همدم روزهای خزانم با هم بسوی سرمای برویم که دلهای گرممون دنیا رو گرم کنه