موهایت مرز حکومت دستان من است

موهایت مرز حکومت دستان من است
ساز کوک انگشتان من
که تار به تار نواخته می شود
بگذار همه بدانند
دنیایم یکجا جمع نیست
دانه دانه و تار به تار
می ریزد روی شانه هایت
دنیایم پریشان و گاه صاف است
بگذار بدانند
این منم که به مویی بندم
دیدگاه ها (۶)

من شعرهای حافظ را از بر می کردم و تو معادلات پیچیده ریاضی را...

روزی هزار بار برای خودتان بنویسید «عزت نفس» روی آینه، کف دست...

تقدیم به دختر عزیزم :همه ی دخترهاروزی عروسکشان را " دخترم " ...

سلام آقای خوبی ها...کمی تعجیل کن....اللهم عجل لولیک الفرج

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط