رَفت کِه بِره...

رَفت کِه بِره...
این دَفعه فَرق میکَرد بآ هَر دَفه گِره...
عِشقه دِلی، کِه مآ نِشَستیم پآش خیلی حَرفه بِره...
کآشکی بِشه، یکی وآسه مآم اَز خوشیش دست بِکشه...
بِشه کِه مآ، اِنقَده بِش خوبی میکُنیم که خَسته بِشه...
آی دلِ خودَم ، وآی ، اینآ میخوآن دورِت بزنن سآده ای تواَم...
میآن وَ بَعد میرَن تُو رَم نگآ نمیکُنَن ، نِگآ نمیکُنَن...
وآی ، آی دلِ خودَم مِث هَمین آدمآ دورِت اینقده پُرَن...
که تآ یِکی از رآه بِرسه عآشِش شدن، عآشِقش شُدَن...
**
قَلبَم وآسه تو میتَپیدِش، این حآلو هیچکی نَدیدش...
چه فآیده که یکی تو دِلَم دآره میگه اینآرو نَگی بِش...
نِگآم آسِمونه چِشآ خیس ، حالَم اصلآ رو به رآه نیست...
وَلی بآزَم آرِزو میکُنَم نَصیبه تو بِشه بِهتَرینِش...
بِهتَرینِت بودَم بهتَرین بآش، این دیوونه خیلی دوسِت دآَشت ، این دیوونه خیلی دوسِت دآشت...
آی دِلِ خودَم ، وآی ، اینآ میخوآن دورِت بِزَنَن سآده ای تواَم...
میآن وَ بَعد میرَن تو رَم نِگآ نمیکُنَن ، نِگآ نمیکُنَن...
وآی ، آی دلِ خودَم مِث هَمین آدمآ دورِت اینقده پُرَن...
که تآ یِکی از رآه بِرسه عآشِش شدن، عآشِقش شُدَن...

**