دشت هایی چه فراخ

دشت هایی چه فراخ...

کوه هایی چه بلند
در گلستانه چه بوی علفی می آید
من در این آبادی
پی چیزی می گردم
پی خوابی شاید
پی نوری
ریگی
لبخندی...



گوشه ای از طبیعت بام ایران...
دیدگاه ها (۱)

سکوت..آرامش...زیـبایی....

بر برگ گل به خون شقایق نوشته‌اندکان کس که پخته شد می چون ارغ...

من آن ابرم که می خواهد ببارد دل تنگم هوای گریه دارد دل ت...

اردیبهشت...سرزمین پدری...

ستاره ام،ستاره،نور کوچکی در آسمان سیاه و تاریک فضا.فضایی ظلم...

چندپارتی

part 1:

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط