چو ی مر مهآجر خست از را

چو یِڪ مُرۼ مُهآجر خَستہ از راہ
بہ آن سوے جَهان رَہ مے سِپآرم
دَریۼ و دَرد سَرگَردان و تنها
پریشآن حالم و جفتے ندارم
یڪے سنگے زدہ بالم شڪستہ
چہ دشوار است اینسان پر ڪشیدن
دیدگاه ها (۱)

با منِ دردآشنا ، ناآشنایی بیش از این؟ای وفادارِ رقیبان، بی‌و...

گاهی شراروشرم وگاهی شور شیدایی استاین آتش از هر سر کهبرخیزد ...

ﺩﻟَﺖ ڪہ ﮔﺮفـت ،ﺣَﺮﻓَﺖ ﺭﺍڪہ ﻧَﻔَﻬﻤﯿﺪَﻥ.ﺩﻧﯿﺎﯾَﺖ ڪہ ﺳَﺮﺩ ﺷﺪ..!ﺍ...

‌ناسپاس از عشق پاکت نیستممن که عمری با خیالت زیستم دوستت دار...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط