وسواسی خناس خودش
وسواسی, خناس خودش
(قسمت دوم)
قرآن کریم در مورد این خنّاس خطاب خیلی تندی دارد. دو سورهی آخر قرآن به «معوّذتین» معروف است. سورهی اوّل سورهی فلق است که پروردگار عالم یک مرتبه به ما دستور پناه بردن به خدا داده است، امّا در موارد پناه جستن از خداوند چهار مطلب خیلی مهم بیان میفرماید:
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ وَ مِنْ شَرِّ غاسِقٍ إِذا وَقَبَ وَ مِنْ شَرِّ النَّفَّاثاتِ فِی الْعُقَدِ وَ مِنْ شَرِّ حاسِدٍ إِذا حَسَد»
به نام خداوند بخشندهی مهربان. بگو: «پناه میبرم به پروردگار سپیدهی صبح، از شرّ تمام آن چه آفریده است؛ و از شرّ هر موجود شرور هنگامی که شبانه وارد میشود؛ و از شرّ آنها که با افسون در گرهها میدمند و هر تصمیمی را سست میکنند؛ و از شرّ هر حسودی هنگامی که حسد میورزد.
در این سوره یک مرتبه به خداوند پناه میبریم، امّا از چهار چیز خیلی مهم. امّا در سورهی ناس؛ سه مرتبه به خدا از یک چیز پناه میبریم. خداوند میفرماید: سه مرتبه پناه ببر از شرّ یک چیز و آن هم چیزی جز خنّاس نیست:
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ مَلِکِ النَّاسِ إِلهِ النَّاسِ مِنْ شَرِّ الْوَسْواسِ الْخَنَّاسِ الَّذی یُوَسْوِسُ فی صُدُورِ النَّاسِ مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاس»
به نام خداوند بخشندهی مهربان. بگو: «پناه میبرم به پروردگار مردم، به مالک و حاکم مردم، به خدا و معبود مردم، از شرّ وسوسهگر پنهانکار، که در درون سینهی انسانها وسوسه میکند، خواه از جنّ باشد یا از انسان.
گاهی آن خنّاس انسی یا جنّی، خود انسان است که وسوسهگر خود میشود و وسواسی این طور است؛ شیطان در پوستش رفته است و از راه عبادت او را بدبخت میکند. یک ساعت طول میکشد تا یک غسل انجام دهد، در آخر هم آن غسل را قابل قبول نمیداند و میگوید: نشد. این گونه رفتار او حرام است. یک غسل حداکثر باید پنج دقیقه طول بکشد. وضویی که باید در عرض نیم دقیقه یا یک دقیقه انجام شود، نیم ساعت به طول میانجامد. این شیوهای غلط است. هیچ اسلامی، هیچ مرجع تقلیدی نگفته است که ما باید این طور وضو بگیریم.
مرحوم آیت الله مرعشی نجفی«ره» برای این که طریقهی صحیح وضو گرفتن را به دیگران یاد بدهد، گاهی در جلسه وضو میگرفت؛ یک قمقمهی آب همراه ایشان بود. آن را بر میداشت و یک مشت آب به صورت میزد، یک مشت به دست راست و یک مشت هم به دست چپ و مسح سر و پاها را انجام میداد و راه میافتاد برای نماز. مرجع تقلیدی که هشتاد سال در زمینهی اسلام کار کرده، این طور وضو میگیرد.
ادامه در نظرات...
(قسمت دوم)
قرآن کریم در مورد این خنّاس خطاب خیلی تندی دارد. دو سورهی آخر قرآن به «معوّذتین» معروف است. سورهی اوّل سورهی فلق است که پروردگار عالم یک مرتبه به ما دستور پناه بردن به خدا داده است، امّا در موارد پناه جستن از خداوند چهار مطلب خیلی مهم بیان میفرماید:
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ وَ مِنْ شَرِّ غاسِقٍ إِذا وَقَبَ وَ مِنْ شَرِّ النَّفَّاثاتِ فِی الْعُقَدِ وَ مِنْ شَرِّ حاسِدٍ إِذا حَسَد»
به نام خداوند بخشندهی مهربان. بگو: «پناه میبرم به پروردگار سپیدهی صبح، از شرّ تمام آن چه آفریده است؛ و از شرّ هر موجود شرور هنگامی که شبانه وارد میشود؛ و از شرّ آنها که با افسون در گرهها میدمند و هر تصمیمی را سست میکنند؛ و از شرّ هر حسودی هنگامی که حسد میورزد.
در این سوره یک مرتبه به خداوند پناه میبریم، امّا از چهار چیز خیلی مهم. امّا در سورهی ناس؛ سه مرتبه به خدا از یک چیز پناه میبریم. خداوند میفرماید: سه مرتبه پناه ببر از شرّ یک چیز و آن هم چیزی جز خنّاس نیست:
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ مَلِکِ النَّاسِ إِلهِ النَّاسِ مِنْ شَرِّ الْوَسْواسِ الْخَنَّاسِ الَّذی یُوَسْوِسُ فی صُدُورِ النَّاسِ مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاس»
به نام خداوند بخشندهی مهربان. بگو: «پناه میبرم به پروردگار مردم، به مالک و حاکم مردم، به خدا و معبود مردم، از شرّ وسوسهگر پنهانکار، که در درون سینهی انسانها وسوسه میکند، خواه از جنّ باشد یا از انسان.
گاهی آن خنّاس انسی یا جنّی، خود انسان است که وسوسهگر خود میشود و وسواسی این طور است؛ شیطان در پوستش رفته است و از راه عبادت او را بدبخت میکند. یک ساعت طول میکشد تا یک غسل انجام دهد، در آخر هم آن غسل را قابل قبول نمیداند و میگوید: نشد. این گونه رفتار او حرام است. یک غسل حداکثر باید پنج دقیقه طول بکشد. وضویی که باید در عرض نیم دقیقه یا یک دقیقه انجام شود، نیم ساعت به طول میانجامد. این شیوهای غلط است. هیچ اسلامی، هیچ مرجع تقلیدی نگفته است که ما باید این طور وضو بگیریم.
مرحوم آیت الله مرعشی نجفی«ره» برای این که طریقهی صحیح وضو گرفتن را به دیگران یاد بدهد، گاهی در جلسه وضو میگرفت؛ یک قمقمهی آب همراه ایشان بود. آن را بر میداشت و یک مشت آب به صورت میزد، یک مشت به دست راست و یک مشت هم به دست چپ و مسح سر و پاها را انجام میداد و راه میافتاد برای نماز. مرجع تقلیدی که هشتاد سال در زمینهی اسلام کار کرده، این طور وضو میگیرد.
ادامه در نظرات...
- ۳.۰k
- ۲۶ خرداد ۱۳۹۹
دیدگاه ها (۳)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط