بزرگتر که میشوی دایره ی قرمزرنگ تنهاییت تنگ تر میشود

بزرگتر که میشوی دایره ی قرمزرنگ تنهاییت تنگ تر میشود
و ادمهای زندگیت آنقدر انگشت شمار میشوند که میتوانی آنها را در یک کوله پشتی بریزی و با خودت به خیابان ببری...
بزرگتر که میشوی کوله پشتی ات را با تمام آدمهای تویش بیرون دایره ات میگذاری چون فهمیده ای آنها خودشان یکروز میروند و تو نمیخواهی تنهاییت را با توهم کسی که نیست قسمت کنی...
و سرانجام سالخورده میشوی و در می یابی که بیمصرف شده ای ،
آرام در دایره ات دراز میکشی و منتظر میمانی تا مرگ آن را برایت تنگ تر کند،
آنقدر که خودت هم دیگر در تنهاییت جا نشوی...