عادت کرده ام

عـادت کرده ام
بہ ایـنکہ هـمــیشــہ
در بحران هــاے زندگــے ام،
خــودم هواے خــودم را داشتہ باشم ...
در شـــب های بے خــوابی،
خــودم براے خــودم لالایے بخــوانم ...
وقتے بغض مے کـنم،
خودم،
خــودم را در آغــوش بگــیرم و دلــدارے بدهــم ...
مے بـیـنـے ؟!... تــنهـایے،
با هـمــہ ے دردے کـہ دارد، مـرا " مــرد " بار آورده ... آنـقدر کہ با همـہ زنـانگے ام "،
" مـردانہ " بہ خــودم تکیہ مے کــنم...