تفسیر قرآن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
روز خود را با تفکر و تعمق در آیات قرآن شروع کنیم دوست عزیز برای بهره مندی هرچه بهتر لطفاً هرروز مطالعه آیات و تفسیر آن را دنبال کنید
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره یس
آیات 47
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمْ اللَّهُ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنُطْعِمُ مَن لَّوْ يَشَاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (47)
ترجمه :
و هرگاه به آنان گفته شود: از آن چه خداوند روزى شما كرده بخشش كنيد، كسانى كه كفر ورزيدند به كسانى كه ايمان آورده اند مى گويند: آيا به كسانى غذا دهيم كه اگر خداوند مى خواست خودش به آنها غذا مى داد؟ شما در گمراهى آشكارى هستيد.
نکته ها:
افرادى كه بينش صحيح ندارند يا مى خواهند از زير بار مسئوليّت شانه خالى كنند، تمام انحرافات و عملكرد زشت خود را به گردن ديگران مى اندازند:
1. گاهى مى گويند: مقصّر خداست، اگر او نمى خواست ما مشرك نبوديم: «لو شاء اللّه ما اشركنا»(608)، «لو شاء الرّحمن ما عبدناهم»(609)
2. گاهى مى گويند: مقصّر جامعه است، اگر اين بزرگان نبودند، ما مؤمن بوديم. «لولا انتم لكنّا مؤمنين»(610)
3. گاهى مى گويند: مقصّر نياكان ما هستند. «انّا وجدنا آبائنا»(611)
در اين آيه نيز مى گويند: اگر لازم بود خدا خودش به فقرا روزى مى داد. غافل از آن كه خداوند مسئوليّت سير كردن فقرا را به دوش اغنيا گذاشته است.
سؤال: چرا خداوند خود فقرا را رزق نمى دهد و به مردم دستور انفاق مى دهد؟!
پاسخ: رشد انسان، در سايه گذشت و ايثار و سخاوت و نوع دوستى و دلسوزى و صرفه جويى و الفت و تعاون و محبّت و تفقّد است. اگر همه مردم از امكانات يكسان برخوردار باشند، نه زمينه اى براى بروز اين كمالات باقى مى ماند و نه بسترى براى صبر و زهد و قناعت محرومان.
608) انعام، 148.
609) زخرف، 20.
610) سبأ، 31.
611) زخرف، 22.
پیامها :
- توجّه به اين كه «آن چه داريم رزق الهى است نه ملك ما» بخشش را آسان مى كند. «انفقوا ممّا رزقكم اللّه»
- كفر، سبب خود دارى از انفاق است. «قال الّذين كفروا... انطعم»
- كافر، رازق بودن خدا را مسخره مى كند. «لو يشاء اللّه اطعمه»
- انفاق، نشانه ايمان است. (زيرا ترك انفاق از ويژگى هاى كفّار شمرده شده است). «قال الّذين كفروا... انطعم...»
- كار انسان به جائى مى رسد كه كفر و بخل را راه درست و ايمان و انفاق را انحراف مى شمرد. «اِن انتم الا فى ضلال مبين»
روز خود را با تفکر و تعمق در آیات قرآن شروع کنیم دوست عزیز برای بهره مندی هرچه بهتر لطفاً هرروز مطالعه آیات و تفسیر آن را دنبال کنید
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره یس
آیات 47
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمْ اللَّهُ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنُطْعِمُ مَن لَّوْ يَشَاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (47)
ترجمه :
و هرگاه به آنان گفته شود: از آن چه خداوند روزى شما كرده بخشش كنيد، كسانى كه كفر ورزيدند به كسانى كه ايمان آورده اند مى گويند: آيا به كسانى غذا دهيم كه اگر خداوند مى خواست خودش به آنها غذا مى داد؟ شما در گمراهى آشكارى هستيد.
نکته ها:
افرادى كه بينش صحيح ندارند يا مى خواهند از زير بار مسئوليّت شانه خالى كنند، تمام انحرافات و عملكرد زشت خود را به گردن ديگران مى اندازند:
1. گاهى مى گويند: مقصّر خداست، اگر او نمى خواست ما مشرك نبوديم: «لو شاء اللّه ما اشركنا»(608)، «لو شاء الرّحمن ما عبدناهم»(609)
2. گاهى مى گويند: مقصّر جامعه است، اگر اين بزرگان نبودند، ما مؤمن بوديم. «لولا انتم لكنّا مؤمنين»(610)
3. گاهى مى گويند: مقصّر نياكان ما هستند. «انّا وجدنا آبائنا»(611)
در اين آيه نيز مى گويند: اگر لازم بود خدا خودش به فقرا روزى مى داد. غافل از آن كه خداوند مسئوليّت سير كردن فقرا را به دوش اغنيا گذاشته است.
سؤال: چرا خداوند خود فقرا را رزق نمى دهد و به مردم دستور انفاق مى دهد؟!
پاسخ: رشد انسان، در سايه گذشت و ايثار و سخاوت و نوع دوستى و دلسوزى و صرفه جويى و الفت و تعاون و محبّت و تفقّد است. اگر همه مردم از امكانات يكسان برخوردار باشند، نه زمينه اى براى بروز اين كمالات باقى مى ماند و نه بسترى براى صبر و زهد و قناعت محرومان.
608) انعام، 148.
609) زخرف، 20.
610) سبأ، 31.
611) زخرف، 22.
پیامها :
- توجّه به اين كه «آن چه داريم رزق الهى است نه ملك ما» بخشش را آسان مى كند. «انفقوا ممّا رزقكم اللّه»
- كفر، سبب خود دارى از انفاق است. «قال الّذين كفروا... انطعم»
- كافر، رازق بودن خدا را مسخره مى كند. «لو يشاء اللّه اطعمه»
- انفاق، نشانه ايمان است. (زيرا ترك انفاق از ويژگى هاى كفّار شمرده شده است). «قال الّذين كفروا... انطعم...»
- كار انسان به جائى مى رسد كه كفر و بخل را راه درست و ايمان و انفاق را انحراف مى شمرد. «اِن انتم الا فى ضلال مبين»
۷۹۶
۲۱ آبان ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.