مناجات شبانهخدای من

مناجات شبانه....خدای من!
ما را از کسانی قرار ده که نهالهای شوق تو در باغهای سینه ایشان، ریشه گرفته، و سوز محبّتت، سراسر قلب آنان را فراگرفته است؛ پس ایشان، در آشیانه  های فکر تو، مأوی گرفته  اند، و در باغهای قرب و مکاشفه به خرامیدن آمده  اند، و از سرچشمه  های محبت تو با جام لطف و آقائیت سیراب گردیده  اند، و در جویبارهای صفای تو درآمده  اند. حجابها از دیدگانشان نیک برتافته، و نهانخانه سرّ و عقایدشان از تیرگیِ تردید بدر آمده، و تلاطم شک از قلبها و جانهایشان، رخت بربسته، و سینه  هایشان به خاطر استوار ساختن شناخت تو گشوده گردیده  است، و همّت ایشان در پیشی گرفتن در سعادت چشم پوشی بر دنیا، متعالی گردیده، و شرابشان در چشمه سودای تو گوارا گشته، و در مجلس انس تو نهانشان نیکو گردیده، و جانهایشان با بازگشت نزد رب ّ الارباب آسوده گشته و روحهای آنان، به پیروزی و رستگاری، باور یافته  اند، و دیدگان آنان با نظاره به محبوبشان، روشنی گرفتهو قرار آنان با وصول به خواسته و آرزویشان، آرام گرفته، و در فروش دنیا به آخرتشان سودای آنان بسی به سود انجامیده.

خدای من!
چقدر لذت بخش است خاطره  های الهام تو، به سبب یادت بر قلب ها! و چقدر شیرین است به سوی تو آمدن با فکرها در راه های نهانیت! و چقدر جان  افزاست مزه دوستی تو!، و چقدر گواراست شراب وصال تو!! پس، ما را از هجران و دوریت مصون بدار و به رحمت و آقائیت از برترین عارفان خودت و لائق ترین بندگانت و راستگوترین اهل بندگیت و خالص ترین عبادت  کنندگان، قرارمان ده! ای بزرگ، ای با هیبت، ای آقا و ای احسان کننده!

مناجات العارفین، از مناجات خمسة عشر

حضرت سیدالساجدین، امام علی  بن الحسین (علیه  السلام)