مناجات شبانه....خدای من!
مناجات شبانه....خدای من!
ما را از کسانی قرار ده که نهالهای شوق تو در باغهای سینه ایشان، ریشه گرفته، و سوز محبّتت، سراسر قلب آنان را فراگرفته است؛ پس ایشان، در آشیانه های فکر تو، مأوی گرفته اند، و در باغهای قرب و مکاشفه به خرامیدن آمده اند، و از سرچشمه های محبت تو با جام لطف و آقائیت سیراب گردیده اند، و در جویبارهای صفای تو درآمده اند. حجابها از دیدگانشان نیک برتافته، و نهانخانه سرّ و عقایدشان از تیرگیِ تردید بدر آمده، و تلاطم شک از قلبها و جانهایشان، رخت بربسته، و سینه هایشان به خاطر استوار ساختن شناخت تو گشوده گردیده است، و همّت ایشان در پیشی گرفتن در سعادت چشم پوشی بر دنیا، متعالی گردیده، و شرابشان در چشمه سودای تو گوارا گشته، و در مجلس انس تو نهانشان نیکو گردیده، و جانهایشان با بازگشت نزد رب ّ الارباب آسوده گشته و روحهای آنان، به پیروزی و رستگاری، باور یافته اند، و دیدگان آنان با نظاره به محبوبشان، روشنی گرفتهو قرار آنان با وصول به خواسته و آرزویشان، آرام گرفته، و در فروش دنیا به آخرتشان سودای آنان بسی به سود انجامیده.
خدای من!
چقدر لذت بخش است خاطره های الهام تو، به سبب یادت بر قلب ها! و چقدر شیرین است به سوی تو آمدن با فکرها در راه های نهانیت! و چقدر جان افزاست مزه دوستی تو!، و چقدر گواراست شراب وصال تو!! پس، ما را از هجران و دوریت مصون بدار و به رحمت و آقائیت از برترین عارفان خودت و لائق ترین بندگانت و راستگوترین اهل بندگیت و خالص ترین عبادت کنندگان، قرارمان ده! ای بزرگ، ای با هیبت، ای آقا و ای احسان کننده!
مناجات العارفین، از مناجات خمسة عشر
حضرت سیدالساجدین، امام علی بن الحسین (علیه السلام)
ما را از کسانی قرار ده که نهالهای شوق تو در باغهای سینه ایشان، ریشه گرفته، و سوز محبّتت، سراسر قلب آنان را فراگرفته است؛ پس ایشان، در آشیانه های فکر تو، مأوی گرفته اند، و در باغهای قرب و مکاشفه به خرامیدن آمده اند، و از سرچشمه های محبت تو با جام لطف و آقائیت سیراب گردیده اند، و در جویبارهای صفای تو درآمده اند. حجابها از دیدگانشان نیک برتافته، و نهانخانه سرّ و عقایدشان از تیرگیِ تردید بدر آمده، و تلاطم شک از قلبها و جانهایشان، رخت بربسته، و سینه هایشان به خاطر استوار ساختن شناخت تو گشوده گردیده است، و همّت ایشان در پیشی گرفتن در سعادت چشم پوشی بر دنیا، متعالی گردیده، و شرابشان در چشمه سودای تو گوارا گشته، و در مجلس انس تو نهانشان نیکو گردیده، و جانهایشان با بازگشت نزد رب ّ الارباب آسوده گشته و روحهای آنان، به پیروزی و رستگاری، باور یافته اند، و دیدگان آنان با نظاره به محبوبشان، روشنی گرفتهو قرار آنان با وصول به خواسته و آرزویشان، آرام گرفته، و در فروش دنیا به آخرتشان سودای آنان بسی به سود انجامیده.
خدای من!
چقدر لذت بخش است خاطره های الهام تو، به سبب یادت بر قلب ها! و چقدر شیرین است به سوی تو آمدن با فکرها در راه های نهانیت! و چقدر جان افزاست مزه دوستی تو!، و چقدر گواراست شراب وصال تو!! پس، ما را از هجران و دوریت مصون بدار و به رحمت و آقائیت از برترین عارفان خودت و لائق ترین بندگانت و راستگوترین اهل بندگیت و خالص ترین عبادت کنندگان، قرارمان ده! ای بزرگ، ای با هیبت، ای آقا و ای احسان کننده!
مناجات العارفین، از مناجات خمسة عشر
حضرت سیدالساجدین، امام علی بن الحسین (علیه السلام)
۴۹۴
۲۹ آبان ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۷)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.