لَیْلَه القَدرِ لبانِ تو ، پُر از اَلْغوث است

لَیْلَه القَدرِ لبانِ تو ، پُر از اَلْغوث است
هدیه ڪن طعم لبت را ، به لب مسڪینی

بے خودے خسته نڪن ، نازڪِ اندامت را
تو پناهنده ے آرام ترین بالینی

حاضرے باز ، به سر حد جنون برگردیم؟
سهم فرهاد بمانے ، به همان شیرینی؟

اگر آغوش تو بُت خانه ے ڪفر است و گناه
چه بهشتے است درین عاقبت بے دینی

خبر ِ آمدنم را به زلیخا بدهید
یوسف آورده ام و عاشقے اش تضمینی

فرض ڪن مرده ام و موقع دَفنَم برسے
گفتگوے من و اشک تو ، عجب تلقینی....