باید خندید و گریست، عشق ورزید، کار کرد، لذت برد و رنج کشید. با نوسانی بسیار و کوتاه در تمام طول حیات. این به گمان من هستیِ حقیقیِ انسان است. • گوستاو فلوبر
دیدگاه ها (۶)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.