ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺴﭙﺎﺭ، ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺩﻟﺖ ﺗﻨﮓ ﺍﺳﺖ
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺴﭙﺎﺭ، ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺩﻟﺖ ﺗﻨﮓ ﺍﺳﺖ
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺻﺪﺍﻗﺘﻬﺎ ، ﺁﻟﻮﺩﻩ ﺑﻪ ﺻﺪ ﺭﻧﮓ ﺍﺳﺖ
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺴﭙﺎﺭ، ﭼﻮﻥ ﺍﻭﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﯽ ﺭﻧﮓ
ﺍﺳﺖ
ﭼﻮﻥ ﻭﺍﺩﯼ ﻋﺸﻖ ﺍﺳﺖ ﺍﻭ، ﭼﻮﻥ ﺩﻭﺭ ﺯ ﻧﯿﺮﻧﮓ
ﺍﺳﺖ
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺴﭙﺎﺭ ، ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ
ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﮐﻪ ﺩﻝ ﺩﺍﺭﺩ ،ﺍﺯ ﺗﻮ ﻃﻠﺐ ﯾﺎﺭﯼ
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺴﭙﺎﺭ ، ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺍﻭﺳﺖ
ﺩﯾﮕﺮ ﺗﻮ ﭼﻪ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﯽ ؟ ! ﺑﻬﺮ ﻃﻠﺒﺖ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺖ
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺴﭙﺎﺭ، ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﮐﻪ ﮔﺮﯾﺎﻧﯽ
ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻏﻤﻬﺎ ، ﺑﯽ ﺗﺎﺑﯽ ﻭ ﺣﯿﺮﺍﻧﯽ
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺴﭙﺎﺭ، ﭼﻮﻥ ﺍﻭﺳﺖ ﻧﻮﺍﺯﺷﮕﺮ
ﭼﻮﻥ ﻧﺎﺯ ﺗﻮ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﺪ ، ﺍﻭ ﺭﺍ ﺯ ﺩﺭﻭﻥ ﺑﻨﮕﺮ
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺴﭙﺎﺭ ، ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺗﻦ ﺍﺕ ﺳﺮﺩ
ﺍﺳﺖ
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺩﻝ ﺍﺯ ﺩﻧﯿﺎ ، ﺁﻣﯿﺨﺘﻪ ﯼ ﺩﺭﺩ ﺍﺳﺖ
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺴﭙﺎﺭ ، ﺩﺍﺭﻭﯼ ﺩﻟﺖ ﺑﺎ ﺍﻭﺳﺖ
ﺳﺮﺩﯼ ﺯ ﺗﻨﺖ ﺷﻮﯾﺪ ، ﮔﺮﻣﺎﯼ ﻭﺟﻮﺩﺕ ﺍﻭﺳﺖ
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺴﭙﺎﺭ، ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻨﺪﯼ
ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﮐﻪ ﺭﺍﻩ ﺩﻝ ، ﺑﺮ ﻣﺮﺛﯿﻪ ﻣﯽ ﺑﻨﺪﯼ
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺴﭙﺎﺭ ،ﭼﻮﻥ ﭼﺸﻤﻪ ﯼ ﺧﻮﺷﺮﻭﺋﯽ
ﺍﺳﺖ
ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺭﻭﯾﯽ ،ﺍﺯ ﺍﻭﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺭﻭﯾﯽ ﺍﺳﺖ
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺴﭙﺎﺭ ، ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﮐﻪ ﻣﺮﮒ ﺁﯾﺪ
ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﮐﻪ ﻣﯿﻔﻬﻤﯽ ، ﺭﻓﺘﻦ ﺯ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺎﯾﺪ
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺴﭙﺎﺭ، ﭼﻮﻥ ﺍﻭﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ
ﺁﺳﻮﺩﻩ ﻭ ﺍﯾﻤﻦ ﺑﺎﺵ ، ﭼﻮﻥ ﺍﻭﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺻﺪﺍﻗﺘﻬﺎ ، ﺁﻟﻮﺩﻩ ﺑﻪ ﺻﺪ ﺭﻧﮓ ﺍﺳﺖ
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺴﭙﺎﺭ، ﭼﻮﻥ ﺍﻭﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﯽ ﺭﻧﮓ
ﺍﺳﺖ
ﭼﻮﻥ ﻭﺍﺩﯼ ﻋﺸﻖ ﺍﺳﺖ ﺍﻭ، ﭼﻮﻥ ﺩﻭﺭ ﺯ ﻧﯿﺮﻧﮓ
ﺍﺳﺖ
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺴﭙﺎﺭ ، ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ
ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﮐﻪ ﺩﻝ ﺩﺍﺭﺩ ،ﺍﺯ ﺗﻮ ﻃﻠﺐ ﯾﺎﺭﯼ
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺴﭙﺎﺭ ، ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺍﻭﺳﺖ
ﺩﯾﮕﺮ ﺗﻮ ﭼﻪ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﯽ ؟ ! ﺑﻬﺮ ﻃﻠﺒﺖ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺖ
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺴﭙﺎﺭ، ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﮐﻪ ﮔﺮﯾﺎﻧﯽ
ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻏﻤﻬﺎ ، ﺑﯽ ﺗﺎﺑﯽ ﻭ ﺣﯿﺮﺍﻧﯽ
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺴﭙﺎﺭ، ﭼﻮﻥ ﺍﻭﺳﺖ ﻧﻮﺍﺯﺷﮕﺮ
ﭼﻮﻥ ﻧﺎﺯ ﺗﻮ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﺪ ، ﺍﻭ ﺭﺍ ﺯ ﺩﺭﻭﻥ ﺑﻨﮕﺮ
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺴﭙﺎﺭ ، ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺗﻦ ﺍﺕ ﺳﺮﺩ
ﺍﺳﺖ
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺩﻝ ﺍﺯ ﺩﻧﯿﺎ ، ﺁﻣﯿﺨﺘﻪ ﯼ ﺩﺭﺩ ﺍﺳﺖ
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺴﭙﺎﺭ ، ﺩﺍﺭﻭﯼ ﺩﻟﺖ ﺑﺎ ﺍﻭﺳﺖ
ﺳﺮﺩﯼ ﺯ ﺗﻨﺖ ﺷﻮﯾﺪ ، ﮔﺮﻣﺎﯼ ﻭﺟﻮﺩﺕ ﺍﻭﺳﺖ
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺴﭙﺎﺭ، ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻨﺪﯼ
ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﮐﻪ ﺭﺍﻩ ﺩﻝ ، ﺑﺮ ﻣﺮﺛﯿﻪ ﻣﯽ ﺑﻨﺪﯼ
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺴﭙﺎﺭ ،ﭼﻮﻥ ﭼﺸﻤﻪ ﯼ ﺧﻮﺷﺮﻭﺋﯽ
ﺍﺳﺖ
ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺭﻭﯾﯽ ،ﺍﺯ ﺍﻭﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺭﻭﯾﯽ ﺍﺳﺖ
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺴﭙﺎﺭ ، ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﮐﻪ ﻣﺮﮒ ﺁﯾﺪ
ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﮐﻪ ﻣﯿﻔﻬﻤﯽ ، ﺭﻓﺘﻦ ﺯ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺎﯾﺪ
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺴﭙﺎﺭ، ﭼﻮﻥ ﺍﻭﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ
ﺁﺳﻮﺩﻩ ﻭ ﺍﯾﻤﻦ ﺑﺎﺵ ، ﭼﻮﻥ ﺍﻭﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ
۴.۹k
۱۶ مهر ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۵)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.