الانتظار اشد من الموت

الاِنْتِظٰار اَشَّدُ مِنَ المُوت
چرا این همه انتظار.
این همه غم این همه دوری و رسوایی
در فراقت تا کجا
سیاه‌تر شویم ؟! فناتر شویم!
می‌ترسم؛
که اینجا
که دلم هم کوفه باشد!
می ترسم که این دل فقط حرف بزند
از بس که تجربه‌اش را دارم!!

شرمنده‌ام گریان‌تر از همیشه
خودت بیا و قامتم راست کن!