فاطمیه یعنی اعتراض به جنایت سکوت مردم
🔴 فاطمیه یعنی اعتراض به جنایت «سکوت مردم»
🔴 «جامعهترس بودن» ریشۀ سکوت افراد در موقع امر به معروف و نهی از منکر است
🔴 احساس ضعف و ترس نسبت به جامعه، عامل روانیِ گرایش به دین فردی است
👈 فریادهای فاطمیه بر سر جامعۀ دینی(ج۲)
🔹 چرا ما اکثراً دین را یک امر فردی میدانیم و زیاد به ابعاد اجتماعی دین، نمیپردازیم؟ ریشۀ این مشکل بیشتر از اینکه جهل ما باشد، یک ویژگیِ روحی و روانی است که اکثر انسانها دچارش هستند و آن «جامعهترس» بودن است.
🔹 آدمها نوعاً نسبت به جامعه، منفعل و ترسو هستند؛ یعنی از انبوهیِ جمعیت میترسند و مقهور آن میشوند لذا نسبت به جامعه صرفاً احساس متأثرشدن دارند نه مؤثر بودن بر جامعه.
🔹 یکی از علامتهای مقهورشدن و تحت تأثیر جامعه قرارگرفتن این است که اگر کسی یا گروهی، ما را تشویق کند حالمان خوب بشود و اگر ما را تحقیر و تمسخر کند، حالمان بد بشود.
🔹 کسی که نسبت به جامعه احساس ترس داشته باشد، نمیتواند اهلِ امر به معروف و نهی از منکر باشد و موقع امر به معروف، ساکت میشود. چون امر به معروف یعنی «من قدرت دارم جامعه را تغییر بدهم. من میخواهم بر جامعه تأثیر بگذارم و نمیخواهم از جامعه متأثر بشوم.»
🔹 تربیت دینی ما میگوید که نباید جامعهترس، منفعل و متأثر نسبت به جامعه باشیم. اینکه خیلیها امر به معروف و نهی از منکر را ترک میکنند بهخاطر ضعف و انفعال نسبت به جامعه است. خیلی از آدمهای خوب، حاضر نیستند از آبروی خود در راه دین خدا خرج کنند چون شجاعتِ این کار را ندارند.
🔹 اگر مسئولان جامعهای بد باشند و خرابکاری کنند، آدمهای خوب و معتبر جامعه هم مقصرند؛ چون اینها اگر فریاد بزنند، هیچ مسئولی جرأت خرابکاری نخواهد داشت. این آدمهای خوب، کِی سکوت میکنند؟ وقتی که از جامعه بترسند، نه از خدا.
🔹 فاطمیه و عاشورا، در واقع قیام و اعتراض نسبت به جنایت مردم است؛ جنایت سکوت و تنهاگذاشتنِ ولیّ خدا! فاطمیه «به راه آوردنِ مردم» با پهلوی شکسته است. زینبیه هم فریاد بر سر مردم با چادر خاکی است.
علیرضا پناهیان
هیئت ثارالله قم - ۹۸.۱۱.۷
متن کامل + صوت:
📎 Panahian.ir/post/5936
@Panahian_ir
🔴 «جامعهترس بودن» ریشۀ سکوت افراد در موقع امر به معروف و نهی از منکر است
🔴 احساس ضعف و ترس نسبت به جامعه، عامل روانیِ گرایش به دین فردی است
👈 فریادهای فاطمیه بر سر جامعۀ دینی(ج۲)
🔹 چرا ما اکثراً دین را یک امر فردی میدانیم و زیاد به ابعاد اجتماعی دین، نمیپردازیم؟ ریشۀ این مشکل بیشتر از اینکه جهل ما باشد، یک ویژگیِ روحی و روانی است که اکثر انسانها دچارش هستند و آن «جامعهترس» بودن است.
🔹 آدمها نوعاً نسبت به جامعه، منفعل و ترسو هستند؛ یعنی از انبوهیِ جمعیت میترسند و مقهور آن میشوند لذا نسبت به جامعه صرفاً احساس متأثرشدن دارند نه مؤثر بودن بر جامعه.
🔹 یکی از علامتهای مقهورشدن و تحت تأثیر جامعه قرارگرفتن این است که اگر کسی یا گروهی، ما را تشویق کند حالمان خوب بشود و اگر ما را تحقیر و تمسخر کند، حالمان بد بشود.
🔹 کسی که نسبت به جامعه احساس ترس داشته باشد، نمیتواند اهلِ امر به معروف و نهی از منکر باشد و موقع امر به معروف، ساکت میشود. چون امر به معروف یعنی «من قدرت دارم جامعه را تغییر بدهم. من میخواهم بر جامعه تأثیر بگذارم و نمیخواهم از جامعه متأثر بشوم.»
🔹 تربیت دینی ما میگوید که نباید جامعهترس، منفعل و متأثر نسبت به جامعه باشیم. اینکه خیلیها امر به معروف و نهی از منکر را ترک میکنند بهخاطر ضعف و انفعال نسبت به جامعه است. خیلی از آدمهای خوب، حاضر نیستند از آبروی خود در راه دین خدا خرج کنند چون شجاعتِ این کار را ندارند.
🔹 اگر مسئولان جامعهای بد باشند و خرابکاری کنند، آدمهای خوب و معتبر جامعه هم مقصرند؛ چون اینها اگر فریاد بزنند، هیچ مسئولی جرأت خرابکاری نخواهد داشت. این آدمهای خوب، کِی سکوت میکنند؟ وقتی که از جامعه بترسند، نه از خدا.
🔹 فاطمیه و عاشورا، در واقع قیام و اعتراض نسبت به جنایت مردم است؛ جنایت سکوت و تنهاگذاشتنِ ولیّ خدا! فاطمیه «به راه آوردنِ مردم» با پهلوی شکسته است. زینبیه هم فریاد بر سر مردم با چادر خاکی است.
علیرضا پناهیان
هیئت ثارالله قم - ۹۸.۱۱.۷
متن کامل + صوت:
📎 Panahian.ir/post/5936
@Panahian_ir
- ۲۳.۲k
- ۱۰ بهمن ۱۳۹۸
دیدگاه ها (۱)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط