می رویند ر می کنن

ﮔﻠﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻧﺰﻭﺍﯼ ﺟﻨﮕﻞ می رویند ﻋﻄﺮ ﺧﻮﺩ رﺍ ﻣﻨﺘﺸﺮ می کنند،
ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺩﺭ آنجا ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ آن ﻗﺪﺭﺩﺍﻧﯽ ﮐﻨﺪ ﭼﻪ ﻧﺒﺎﺷﺪ.
ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭﺷﺎﻥ ﺑﮕﺬﺭﺩ ﭼﻪ ﻧﮕﺬﺭﺩ، معطر ﺑﻮﺩﻥ، ﻃﺒﯿﻌﺖ ﮔﻞ ﺍﺳﺖ. ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻭﺟﻮﺩﺷﺎﻥ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﺍﺳﺖ و بی هیچ توقعی لبخند می زنند و مهربانند.
بی هیچ توقعی لبخند بزن و مهربان باش
دیدگاه ها (۴)

تافرصت هستازهمه توانمان استفاده کنیم برای بهترشدن مهربانتر ش...

خدایا!چه چیزهست که توندانی؟من دراین میانتماشاگری بیش نیستم،ب...

لنگه های چوبی در حیاطمانگرچه" کهنه اند " و جیر جیر می کن...

سلام دوستاناول هفته تون پرازافکارمثبتامروزتون شادلحظه هاتون ...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط