ناز و نیاز من چه شد ای همه ی نیاز من

ناز و نیاز ِ من چه شد ،ای همه ی نیاز ِمن؟
بازبه سر زند زبان ، فاش کند چو راز ِ من

بسته ی دل گشوده گر ،باز شود فسانگی
می پرد عِطر ِعاشقی ،نوحه کند چو ساز ِمن

حیف حیای سر مرا ،عذر شود به حرف ها
ورنه که دل ،هوس شود ،جمله بگوید آز ِمن

ورد ِ زبان ِ دل اگر ،دلبر و دلستان شود
لیک ،ندیده کس نهان ،این غم سینه باز ِمن

حجُت ِاین سکوت ِمن ،هست همه ز بیکسی
سنگ ِصبور ِ دل مرا ،گشت ،سر ِ بساز ِ من
باش خموش ،جان ِ من، جمله به راز ِ ِخویشتن
مرغ ِ قفس نمی زند ،چهچهه ی نیاز ِ من
🌷 🌷 🌷 🌷 🌷 🌷 🌷 🌷 🌷 🌷 🌷 🌷 🌷 🌷 🌷 🌷 🐤 🐤 🐤 🐤 🐦 🐦 🐦 🐦