مدح حضرت رسول اکرمص

مدح حضرت رسول اکرم(ص)
بیانی جاودان دارد، کلامِ وَحیِ ربّانی
بیا و عشقبازی کُن دراین گلزارِ نورانی
بِخوان! حالِ محمّد را ، دَمِ آلِ محمّد را
تلاوت کُن! اگر دلدادۀ عترت، وَ قرآنی
بنامِ خالقِ هستی، بنوش از بادۀ مستی
بخواه از جامِ معنا: بیشتر، گر طالبِ جانی
به حرکت برکت آوردند و در رنجِ تو گنج آمد
نِشَستن کِی رَوا باشد دراین آئینِ روحانی؟
بیا ظرفی فراهم کُن، که طولانی است: پیمودن
« شکفتن: لابه می خواهد، به جِد مُحتاجِ بارانی »
بخوان آیاتِ وحدت را، ببین ذاتِ محبّت را
که صوتی مهربان دارد، دَمِ معراجِ انسانی
پیام آورده پیغمبر، سلام آورده تا محشر
جوابش واجب است، ای آنکه قَدرش را نمی دانی!
نشُد « مَحیایَ مَحیا » و « مَماتی » چون مماتِ او
اگر دیوانِ رحمت را به چشمِ دل نمی خوانی
اگر دلداده و «أَهلی »، چو سَلمان بازکُن رَحلی
که « اوجِ بیکران دارد، پرو بالِ مسلمانی »
بخوان و هدیه کُن آن را به روحِ پاکِ پیغمبر
بخوان و گریه کن بَر او، که دلها را بِسوزانی
وَفاتِ حضرتِ عالیجنابِ عالَمِین آمد
عزایِ او ، حَسَن ، سُلطان ، خوشا هرکس شود بانی.