شر شد این عشق برایمهمه شد دربدری

شر شد این عشق برایم،همه شد دربدری...
من شدم چله نشینت،هنرم بی هنری!!!

مثلِ آن کهنه درختی که تبر خواهد شد...
پای تو سوختم و حاصلِ من بی ثمری...

هر چه می بینمت از دور،دلم تنگ تر است
دل خوشم سر بزنی خانه ی باغِ پدری...

باز هم هفته ی پیش از تو برایم گفتند:
که سرت کرده ای آن شال و کلاهِ جگری

ای که از دستِ تو موهای سرم را دادم..
همچو یعقوبِ نبی کورم ازین بی خبری

"ما گذشتیم و گذشت آنچه تو با ما کردی
تو بمان با دگری، وای به حال دگری"!!