استاد دل شکسته

دلم سخت گرفته است از این که چرا تلاش های عاشقانه یک استاد تمام دانشگاه که همه وجودش را علمش را تجربه اش را برای سلامت مردم ایران هدیه کرده است شنیده نمی شود.
مردمی که شایعات را بیشتر دوست دارند و شایعه پراکنان را تا حقیقت را « برای مردم ناباور خیال پرست »
دلم می سوزد برای برای استاد عزیزم پروفسور علی کرمی که غریب است و دلسوخته عشق ولی حیف صدایش شنیده نمی شود حتی توسط مردم..... چقدر درد دارد حقیقت را فریاد بزنی ولی ببینی مردم هم بیشتر دنبال خیالات و توهمات هستند و تو تنهایی.

حال می فهمم چرا دیگر استاد علاقه ای به رسانه ای شدن؛ حضور در تلویزیون و مصاحبه و لایو ندارد شهر پر هیاهوی شلوغ کثیف را رها کرده به روستایی کوچک مهاجرت کرده و به دنبال گمنامی است.
استاد دلشکسته است حتی از مردم.

این شعر از عاشق دلسوخته محمد علی بهمنی تقدیم به استادم که عاشقانه خدمت می کند ولی حیف که دولت که هیچ مردم هم درکش نمی کنند و قیل و قال و هیاهو و خبرهای دروغ را بیشتر می پسندند تا #سبک_زندگی_سالم را . افسوس افسوس

در این زمانه بی های و هویِ لال پرست
خوشا به حال کلاغان قیل و قال پرست

چگونه شرح دهم لحظه لحظه ی خود را
برای این همه ناباور خیال پرست؟

به شب نشینی خرچنگ های مردابی
چگونه رقص کند ماهی زلال پرست؟

رسیده ها چه غریب و نچیده می افتند
به پای هرزه علف های باغ کال پرست 

رسیده ام به کمالی که جز "انا الحق" نیست
کمال دار برای من کمال پرست

هنوز زنده ام و زنده بودنم خاری ست
به چشم تنگی نامردم زوال پرست

محمد علی بهمنی