هیتکت ویلیامز
هیتکِت ویلیامز
«هیتکِت ویلیامز» شاعر، نمایشنامه‌نویس، نقاش، مجسمه‌ساز و بازیگر انگلیسی بود که در ۱۰ تیر ۱۳۹۹ در پی یک دوره‌ی بیماری در سن ۷۵ سالگی در آکسفورد درگذشت. او شاعری رادیکال بود که در آثار مستندگونه‌اش به طیف گسترده‌ای از موضاعات می‌پرداخت.
«فیل مقدس»، «ملت نهنگ» و «عاشق دلفین شدن» از جمله مجموعه شعرهای او طی چهار دهه فعالیت ادبی‌اش هستند.
از نمایشنامه‌های موفق او می‌توان به «AC/DC»، «بدنام محلی» و «کشتن کیت» اشاره کرد. «کشتن کیت» آخرین کار تئاتری «ویلیامز» بود که درباره زندگی و مرگ «کریستوفر مارلو» نوشته شد و به روی صحنه رفت.
او در نقاشی و مجسمه‌سازی هم تبحر داشت. این چهره ادبی ـ فرهنگی در حوزه بازیگری هم فعالیت‌هایی داشت؛ او سال ۱۹۷۹ نقش «پراسپرو» را در فیلم اقتباسی «طوفان» به کارگردانی «درک جارمن» ایفا کرد. «اورلاندو» که اقتباسی است از رمان «ویرجینیا وولف» است و «غریزه اصلی ۲» از دیگر فیلم‌هایی هستند که این بازیگر در آن‌ها هنرنمایی کرد.
«ویلیامز» را یک هنرمند و شاعر انقلابی می‌دانستند که کارهایش او را در رده شاعرانی چون «ویلیام بلیک»، «جان راسکین»، «دی.اچ. لارنس» و «دیوید جونز» قرار می‌داد. او در شعرهایش از مسائلی چون تجارت اسلحه، مصرف‌گرایی و تبلیغات انتقاد می‌کرد.
برخی او را با «پرسی بیش شِلی» ـ از شاعران بزرگ دوره رمانتیک ـ مقایسه می‌کردند. یکی از شعرهای بلند اخیر «ویلیامز» هم «شلی در آکسفورد» نام داشت که سال ۲۰۱۲ منتشر شد. هر دو این‌ها، شخصیت‌های طغیانگری داشتند و خشم و شور اجتماعی در آثارشان هویدا بود.
«هیتکِت ویلیامز» طی سال‌های پایانی عمرش هم از اعتراض و انتقاد به مسائل اجتماعی در کارهایش دست نکشید؛ او عصبانیت خود را از برکسیت، «بوریس جانسون» و «دونالد ترامپ» در شعرهایش نشان می‌داد. «بوریس جانسون: هیولای موبور برکسیت» و «پورنو آمریکایی» که درباره «دونالد ترامپ» نوشته شده، از کتاب‌های اخیر او بودند.
گردآوری و نگارش:
#لیلا_طیبی (رها)
«هیتکِت ویلیامز» شاعر، نمایشنامه‌نویس، نقاش، مجسمه‌ساز و بازیگر انگلیسی بود که در ۱۰ تیر ۱۳۹۹ در پی یک دوره‌ی بیماری در سن ۷۵ سالگی در آکسفورد درگذشت. او شاعری رادیکال بود که در آثار مستندگونه‌اش به طیف گسترده‌ای از موضاعات می‌پرداخت.
«فیل مقدس»، «ملت نهنگ» و «عاشق دلفین شدن» از جمله مجموعه شعرهای او طی چهار دهه فعالیت ادبی‌اش هستند.
از نمایشنامه‌های موفق او می‌توان به «AC/DC»، «بدنام محلی» و «کشتن کیت» اشاره کرد. «کشتن کیت» آخرین کار تئاتری «ویلیامز» بود که درباره زندگی و مرگ «کریستوفر مارلو» نوشته شد و به روی صحنه رفت.
او در نقاشی و مجسمه‌سازی هم تبحر داشت. این چهره ادبی ـ فرهنگی در حوزه بازیگری هم فعالیت‌هایی داشت؛ او سال ۱۹۷۹ نقش «پراسپرو» را در فیلم اقتباسی «طوفان» به کارگردانی «درک جارمن» ایفا کرد. «اورلاندو» که اقتباسی است از رمان «ویرجینیا وولف» است و «غریزه اصلی ۲» از دیگر فیلم‌هایی هستند که این بازیگر در آن‌ها هنرنمایی کرد.
«ویلیامز» را یک هنرمند و شاعر انقلابی می‌دانستند که کارهایش او را در رده شاعرانی چون «ویلیام بلیک»، «جان راسکین»، «دی.اچ. لارنس» و «دیوید جونز» قرار می‌داد. او در شعرهایش از مسائلی چون تجارت اسلحه، مصرف‌گرایی و تبلیغات انتقاد می‌کرد.
برخی او را با «پرسی بیش شِلی» ـ از شاعران بزرگ دوره رمانتیک ـ مقایسه می‌کردند. یکی از شعرهای بلند اخیر «ویلیامز» هم «شلی در آکسفورد» نام داشت که سال ۲۰۱۲ منتشر شد. هر دو این‌ها، شخصیت‌های طغیانگری داشتند و خشم و شور اجتماعی در آثارشان هویدا بود.
«هیتکِت ویلیامز» طی سال‌های پایانی عمرش هم از اعتراض و انتقاد به مسائل اجتماعی در کارهایش دست نکشید؛ او عصبانیت خود را از برکسیت، «بوریس جانسون» و «دونالد ترامپ» در شعرهایش نشان می‌داد. «بوریس جانسون: هیولای موبور برکسیت» و «پورنو آمریکایی» که درباره «دونالد ترامپ» نوشته شده، از کتاب‌های اخیر او بودند.
گردآوری و نگارش:
#لیلا_طیبی (رها)
۱.۲k
۰۹ خرداد ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.