من میگویم نویسندگی بیشتر از هر

من میگویم نویسندگی بیشتر از هر
چیزی انگیزه میخواهد ...
باید یکنفر باشد که مهمان همیشگی
آغوش شعرهایت شود ...
باید یک نفر باشد که واژه های رویاهایت
را با حضورش جان ببخشد...
همان یکنفری که با نوشتن از عاشقانه
هایش به تو وصله ی شاعری
می چسبانند ...
همانیکه روزهایی که حال و حوصله ی
دنیایش طوفانیست ,,,,رعد و برق رابطه
تان خط به خط شعرهایت را سیل اشک
میکند ...
شاعر بودن مجنونیست که لیلی
می خواهد ...
شاعر بودن فرهادیست که بی شیرینش
سرودن شعرهایش از کَندن کوه هم
سخت تر میشود
شاعر بودن یعنی یک نفر مخاطب تمام
غزلهایت میشود و با رفتنش چراغ
شعرهایت برای همیشه بی نور میماند ...
شاعر بودن یعنی وقت رفتنش به جان
واژه ها افتادن و یقه ی هر چه شعر
نماندن است را گرفتن ...
شاعر بودن غزلیست که با یار هیچوقت
تمام نمی شود و اما بدون او عمرش به
یک شب تا صبح بند است ...
من باز هم میگویم سخت ترین کار دنیا
را شاعرها دارند ...
تو نمیدانی کُشتن کلماتی که هر روز
برای او سروده میشد ,,,,دردیست که با
هیچ مُسَکنی آرام نمیشود ...
و بستن پنجره رویاهایی که با او
وصف شده اند ,,,,
شکنجه ایست که دیگر
با هیچ نوازشی التیام نمی یابد...
#دلنوشته.های.فواد....👉
از کانال من در تلگرام بازدید بفرمائید*
https://telegram.me/monlightyy/foad