چه کسی کودکان جنگلی را کشته است؟
چه کسی کودکان جنگلی را کشته است؟
هر ساله جسد های زیادی از مردم شناسایی نشده پیدا میشود و وقتی که هیچ کسی نمیتواند تعیین کند که این قربانی ها چه کسانی هستند، آنها محرمانه و بی نام و نشان باقی می مانند. این رویداد ها وقتی که قربانی ها کودکان شناسایی نشده باشند ناراحت کننده تر است.
در 14 ژانویه سال 1953 اسکلت بدن دو کودک در زیر بوته هایی در پارک استانلی در نزدیکی ونکُور کشف شد. جسد ها در شنل بارانی زنانه ای پیچیده شده بودند. چیز های دیگری که در صحنه پیدا شد شامل یک کفش زنانه، پوستین، جعبه ی غذا و یک ساتور بود که به نظر به عنوان سلاح قتل استفاده شده بود.
مامورین بازرسی اعلام کردند که قربانی ها تقریبا 5 یا 6 سال قبل کشته شده اند. آنها باور داشتند که سن بچه ها بین 6 تا 10 سال بوده و در ابتدا فکر میکردند که یکی پسر و دیگری دختر باشد. آنها با عنوان «کودکان جنگلی» شناخته شدند و سرانجام جسد هایشان به موزه پلیس ونکور انتقال داده شد. در سال 1998 جسد ها از موزه برای تست دی ان ای برداشته شدند و پس از آن زیر خاک دفن شدند. نتیجه ی تعجب آور تست دی ان ای این بود که: دو قربانی با هم برادر بودند!!
سال ها قبل از اینکه قربانی ها پیدا شوند، دو شاهد گزارش داده بودند که یک مرد و یک زن را در حال قدم زدن با دو پسرشان در پارک استانلی دیده اند که یکی از آنها یک ساتور را حمل می کرد. بعد از آن روز، شاهد ها گزارش کردند که همان مرد و زن را اینبار تنها دیده اند اما آن زن فقط یک لنگه کفش به پا داشته که آن هم خونی بوده. متاسفانه به دلیل اینکه پلیس معتقد بود یکی از قربانی ها دختر است، این گزارش به درستی پیگیری نشد و اکنون پس از 60 سال هنوز این دو کودک ناشناخته باقی مانده اند.
هر ساله جسد های زیادی از مردم شناسایی نشده پیدا میشود و وقتی که هیچ کسی نمیتواند تعیین کند که این قربانی ها چه کسانی هستند، آنها محرمانه و بی نام و نشان باقی می مانند. این رویداد ها وقتی که قربانی ها کودکان شناسایی نشده باشند ناراحت کننده تر است.
در 14 ژانویه سال 1953 اسکلت بدن دو کودک در زیر بوته هایی در پارک استانلی در نزدیکی ونکُور کشف شد. جسد ها در شنل بارانی زنانه ای پیچیده شده بودند. چیز های دیگری که در صحنه پیدا شد شامل یک کفش زنانه، پوستین، جعبه ی غذا و یک ساتور بود که به نظر به عنوان سلاح قتل استفاده شده بود.
مامورین بازرسی اعلام کردند که قربانی ها تقریبا 5 یا 6 سال قبل کشته شده اند. آنها باور داشتند که سن بچه ها بین 6 تا 10 سال بوده و در ابتدا فکر میکردند که یکی پسر و دیگری دختر باشد. آنها با عنوان «کودکان جنگلی» شناخته شدند و سرانجام جسد هایشان به موزه پلیس ونکور انتقال داده شد. در سال 1998 جسد ها از موزه برای تست دی ان ای برداشته شدند و پس از آن زیر خاک دفن شدند. نتیجه ی تعجب آور تست دی ان ای این بود که: دو قربانی با هم برادر بودند!!
سال ها قبل از اینکه قربانی ها پیدا شوند، دو شاهد گزارش داده بودند که یک مرد و یک زن را در حال قدم زدن با دو پسرشان در پارک استانلی دیده اند که یکی از آنها یک ساتور را حمل می کرد. بعد از آن روز، شاهد ها گزارش کردند که همان مرد و زن را اینبار تنها دیده اند اما آن زن فقط یک لنگه کفش به پا داشته که آن هم خونی بوده. متاسفانه به دلیل اینکه پلیس معتقد بود یکی از قربانی ها دختر است، این گزارش به درستی پیگیری نشد و اکنون پس از 60 سال هنوز این دو کودک ناشناخته باقی مانده اند.
۸.۷k
۰۲ شهریور ۱۳۹۷