چقدر باید

چقدر باید
تو را دوست نداشت؟!
چقدر باید بگذرد
تا تو را فراموش کرد؟!......

عشق یک اتفاق بود
که در آغوش تنهایی من افتاد
و تو
درد بودی
که هر چه می گذرد
بزرگ می شود
بزرگُ
بزرگ تر

و شعر
تسکین قلب عاشق است
که جرعه جرعه
سپید های سفید
غزل های آبی
و قصیده های بنفش می نوشد

و من
همان تنهای عاشق
که تا عمر باقیست
برای فراموشی ات
نوش دارویِ شعر را
سر می کشم ...