حکمت نهج البلاغه

حکمت ۶۳ نهج البلاغه

وَ قَالَ (علیه السلام): الشَّفِيعُ جَنَاحُ الطَّالِبِ.

🔹 شرح و معنا:
امام علی(ع) در این سخن، نقش و اهمیت شفاعت (میانجی‌گری) را در برآورده شدن حاجت‌ها بیان می‌فرمایند. همان‌گونه که پر و بال، پرنده را یاری می‌کند تا به مقصد برسد، شفاعت نیز کمک می‌کند تا انسانِ نیازمند به خواسته‌اش نایل گردد.

به تعبیر دیگر، کسی که شفیعی دارد، گویی بالی برای پرواز به سوی هدف خود یافته است؛ یعنی شفاعت راه رسیدن به حاجت را آسان‌تر می‌کند.
🔸 نکته اخلاقی:
این سخن امام، علاوه بر تأکید بر اهمیت شفاعت در روابط اجتماعی، اشاره‌ای لطیف به مفهوم شفاعت در قیامت نیز دارد؛ زیرا در آن‌جا نیز شفیعان (مانند پیامبر و اهل‌بیت علیهم‌السلام) به اذن خدا، دست نیازمندان به رحمت الهی را می‌گیرند و آنان را به رستگاری می‌رسانند.

#نهج_البلاغه_حکمت63
#نهج_البلاغه_محور_بندگی
#نزاجا
#لجمن_آبان_404
#لجمن_04_8_605