یک روز رسد غمی به اندازه ی کوه

یک روز رسد غمی به اندازه ی کوه
یک روز رسد نشاط اندازه ی دشت!
افسانه ی زندگی چنین است عزیز؛
در سایه ی کوه باید از دشت گذشت
دیدگاه ها (۱)

مَشهَد کِه میرَوَم دِلَم آرام میشوَدبا ذِکرِ یا رِضا هَمه چی...

ﺩﺭﺩﻫﺎﯾﻢ ﻏـﺎﻟﺒﺎ ﭘﯿﺶ ﺗﻮ ﺩﺭﻣـﺎﻥ می‌شود / ﺑﺎ ﮐﺮﯾﻤﺎﻥ ﮐﺎﺭ...

گویند باغبان عمری طولانی دارد چون با گل سروکار دارد اما من ع...

“صبح” یعنی بوی گل مریمکه سراسر شب را پر کرده بودو حالا با نو...

stay For ever , oh stay here.. باید روز مادر رو به مادر عزیز...

مولانا خیلی قشنگه میگه یه روز میرسهگلهایی که گفتی باز نمیشهغ...

#خدایا_شکرت #خدایاشکرت#زندگی_راه_رسیدن_به_خداست#خدا #زندگی #...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط