آهسته آرام، دستت را بر من بگذار و همچون روزگارتمرا سخت مفشارکه در میان انگشتانت در هم میشکنم بیش از این نزدیک میا بیش از این دور مرو همانجا که هستیخفته باشی آرام که بالین تویکی از دریچههای دل من است....