ساکت فریادم

#ساکت ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ... ﺷﺎﯾﺪ ﻫﻢ ﭘﺮ ﺍﺯ #فریادم .
ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ... ﺁﺩﻡ ﻫﺎ #ﺑﺪﻧﺪ، ﮔﺎﻫﯽ #دلت ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ
ﮔﺎﻫﯽ #اعتمادت ﺭﺍ ، ﺑﻌﺪ #ﺗﻮ ﻣﯿﻤﺎﻧﯽ ﻭ ﺑﯽ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩﯼ .
ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺍﺵ ﻣﯿﺸﻮﺩ #دستهایی ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﺭ #جیب اﺳﺖ ،
ﺩﺳﺘﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﯿﺒﺖ #ﭘﻨﻬﺎﻧﺸﺎﻥ ﻣﯿﮑﻨﯽ ، ﻧﻪ ﺍﺯ ﺳﺮﺩﯼ #هوا ، ﺍﺯ ﺑﯽ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩﯼ ﺑﻪ ﺁﺩﻣﻬﺎ ، ﺍﺯ#ترسی ﮐﻪ ﺗﻮﯼ ﺩﻟﺖ ﻧﺸﺴﺘﻪ .
ﺍﺯ ﺗﺮﺳﯽ ﮐﻪ ﺗﻮﯼ ﺩﻟﺖ #ﻧﺸﺎﻧﺪﻧﺪ .
ﺍﺯ #خاطراتی ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯽ #تکرار ﺷﻮﻧﺪ
ﻭ ﺩﺳﺘﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ #ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ.
ﺍﺯ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ #ساکت ﻣﯿﺸﻮﯼ ، #ﺳﮑﻮﺕ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ، ﺳﮑﻮﺗﺖ ﮐﻪ
ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺷﺪ #ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﻣﯿﺸﻮﺩ.
ﻭﺍﻗﻌﯿﺖ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﯾﮏ ﺟﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﻓﻘﻂ #ﺳﮑﻮﺕ ﺍﺳﺖ ﺑﯽ ﻫﯿﭻ
ﺣﺮﻓﯽ ﻋﺒﻮﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ، ﺍﻫﻤﯿﺘﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺁﻧﻬﻤﻪ #ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﯾﯽ ﮐﻪ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﯾﯽ ...
ﺍﺯ ﯾﮏ ﺟﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ #عادت میکنی ﺑﻌﺪ ﻫﺮ ﺍﺗﻔﺎﻗﯽ ﺷﺎﻧﻪ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺑﯿﻨﺪﺍﺯﯼ ﺑﺎﻻ ﻭ ﺑﻪ ﺗﻠﺨﯽ ﺑﮕﻮﯾﯽ ﺑﻪ ﺩﺭﮎ ، ﺑﻪ ﺟﻬﻨﻢ ، ﮔﻮﺭ ﺑﺎﺑﺎﺵ ،ﺑﮕﻮﯾﯽ ﺩﯾﮕﺮ #ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ ....
ﺍﺯ ﯾﮏ ﺟﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﻧﻤﯽ ﺩﻫﯽ ﭼﻪ #ﭘﯿﺶ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ .
ﺳﮑﻮﺕ میکنی ﺑﻪ ﺳﺎﺯﻫﺎﯼ ﻧﺎﮐﻮﮎ #ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺳﺎﮐﺖ ﻣﯽ ﺷﻮﯼ
ﺍﺻﻼ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯽ ﺑﻌﻀﯽ ﺁﺩﻣﻬﺎ #ﻓﺮﯾﺎﺩﺷﺎﻥ ﺗﻮﯼ #ﺳﮑﻮﺗﺸﺎﻥ ﺍﺳﺖ! ...