عمریست من به جستجوی توبوده ام بی آنکه دیده یادانسته باشمت

عمریست من به جستجوی توبوده ام بی آنکه دیده یادانسته باشمت،حال که تورایافته ام یقین دارم که خودش هستی،همانکه لحظه ای غافل نبوده ام ازجستجویت....وتودرتمام سالیان،حتی پیش ازآنگه بدنیابیایی،وه که چه خوش آمدی وچه به هنگام که من ازپناه پشته های مرگ بازمی آیم واکنون برمی آیم باتوبه روی زندگی،به وجدواشتیاق.من مرگ روباتوپشت سرمیگذارم وباتومتولدمیشوم.وه که چه خوش آمدی وچه به هنگام وگاه...من تورالمس نمیکنم،من تورازیارت میکنم.توبوی بهشت باخودداری...