ای سایه بان عشقای مظهر صبوری وای آشنای غم!از عمق قلب کوچک خود می ستایمتتو شعر جاودانه ی من گشته ای ببین!لطف و صفا ی تودر تار و پود هستی من نقش بسته استبا تار و پود خود!من با تمام دل ای آشنا ی دور زمن،دوست دارمت