و من

ﺁﺩﻣﻬﺎﯼ ﺩﯾﺎﺭِﻣﻦ ﭘﺎﯾﯿﺰ ﺭﺍ ...

ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻧﺪ ...

ﭘﺎﯾﯿﺰ ...

ﺯﻣﺴﺘﺎﻧﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺐ ﮐﺮﺩﻩ ...

ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻧﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻟﺮﺯ ﮐﺮﺩﻩ ...

ﺑُﻐﻀﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺭﺳﻮﺏ ﮐﺮﺩﻩ ...

ﺣﺮﻓﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﮑﻮﺕ ﮐﺮﺩﻩ ...

وَ مَن ﺳﮑﻮﺕِ ﺭُﺳﻮﺏ ﮐﺮﺩﻩ ...

ﺩﺭ ﺗَﺐ ﻭ ﻟَﺮﺯِ ﭘﺎﯾﯿﺰم ...

ﯾﺎﺩﻡ باشد ...

له نکنم ﺑﺮﮔﻬﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﮐﻪﺭﻭﺯﯼ ...

ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﻧﻔﺲ ﺍَﺭﺯﺍنیم میکردند ...