شده هرشب به عزای دل خود بنشینی

شده هرشب به عزایِ دل خود بنشینی؟
خسته از سوز صدای دل خود بنشینی؟

یک اتاقی پر از دود نشان از درد است
تکیه بر چوب عصای دل خود بنشینی

می شود ثانیه یک سال و شاید قرنی
چشم بر راه دوای دل خود بنشینی

از خیالت به سرم دور تسلسل زده ام
درد دارد که به پای دل خود بنشینی

آسمان می شود آوار سرت تنهایی
با اگر ها و چرای دل خود بنشینی
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده