او شکر می کند من ناشکرم

او شکر می کند ‍! من ناشکرم ! 

من میخوانم، تو میخوانی، او سواد ندارد،

ما میخوانیم، شما میخوانید، آنها کتاب ندارند ! 

من میخورم، تو میخوری، او گرسنه است،

 ما میخوریم، شما میخورید، آنها فقط نان خشک میخورند ! 

من درس میخوانم، تو درس میخوانی،او مجبور است کار کند، 

ما درس میخوانیم، شما درس میخوانید، آنها فقط بیل و داس میشناسند ! 

من میخندم، تو میخندی، او گریه میکند،

ما میخندیم، شما میخندید، آنها به زور لبخند میزنند ! 

من سفر میکنم، تو سفر میکنی، او تا شب کار میکند، 

ما سفر میکنیم، شما سفر میکنید، آنها هر عید شرمنده کودکشان میشوند ! 

من راه میروم، تو را میروی، او در سی.سی.یو است،

ما راه میرویم، شما راه میروید، آنها جانبازند ! 

من ناشکرم، تو ناشکری، او بابت همان لقمه نان شکر میکند، 

ما ناشکریم، شما نا شکرید، آنها با تمام سادگی چقدر خوشبختند !