بسم رب الحیدر صلوات الله علیه
بسم رب الحیدر صلوات الله علیه
اگر حمزه و جعفر روزگار سقیفه می بودند.....
✍ مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعِیدٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ النُّعْمَانِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُسْکَانَ عَنْ سَدِیرٍ قَالَ: کُنَّا عِنْدَ أَبِی جَعْفَرٍعلیه السلام فَذَکَرْنَا مَا أَحْدَثَ النَّاسُ بَعْدَ نَبِیِّهِمْ صلی الله علیه وآله وَاسْتِذْلَالَهُمْ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام فَقَالَ رَجُلٌ مِنَ الْقَوْمِ أَصْلَحَکَ اللَّهُ فَأَیْنَ کَانَ عِزُّ بَنِی هَاشِمٍ وَ مَا کَانُوا فِیهِ مِنَ الْعَدَدِ فَقَالَ أَبُو جَعْفَرٍعلیه السلام وَ مَنْ کَانَ بَقِیَ مِنْ
بَنِی هَاشِمٍ إِنَّمَا کَانَ جَعْفَرٌ وَ حَمْزَةُ فَمَضَیَا وَ بَقِیَ مَعَهُ رَجُلَانِ ضَعِیفَانِ ذَلِیلَانِ حَدِیثَا عَهْدٍ بِالْإِسْلَامِ عَبَّاسٌ وَ عَقِیلٌ وَ کَانَا مِنَ الطُّلَقَاءِ أَمَا وَ اللَّهِ لَوْ أَنَّ حَمْزَةَ وَ جَعْفَراً کَانَا بِحَضْرَتِهِمَا مَا وَصَلَا إِلَی مَا وَصَلَا إِلَیْهِ وَ لَوْ کَانَا شَاهِدَیْهِمَا لَأَتْلَفَا نَفْسَیْهِمَا.
سدیر می گوید: خدمت امام باقر علیه السّلام بودیم، سخن از اموری به میان آمد که مردم پس از پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم پدید آوردند، و اینکه چقدر امیر المؤمنین علیه السّلام را خرد کردند. مردی از آن جماعت گفت: خداوند روزگارت را سامان بخشد، در آن هنگام ارجمندی وعدّه بنی هاشم چه شده بود؟ امام باقر علیه السّلام فرمود: در آن روزگار چه کسی از بنی هاشم باقی مانده بود؟! تنها جعفر و حمزه بودند که در گذشته بودند و تنها دو مرد ناتوان و خوار و نو اسلام یعنی عبّاس و عقیل حضور داشتند که آنها هم از طلقا بودند. بخدا سوگند اگر حمزه و جعفر در صحنه می بودند آن دو نفر به خلافت دست نمی یافتند، و اگر آن دو شاهد کارهای ابو بکر و عمر بودند آنها را از میان می بردند.
الکافی مجلد 8 صفحه 189
اگر حمزه و جعفر روزگار سقیفه می بودند.....
✍ مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعِیدٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ النُّعْمَانِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُسْکَانَ عَنْ سَدِیرٍ قَالَ: کُنَّا عِنْدَ أَبِی جَعْفَرٍعلیه السلام فَذَکَرْنَا مَا أَحْدَثَ النَّاسُ بَعْدَ نَبِیِّهِمْ صلی الله علیه وآله وَاسْتِذْلَالَهُمْ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام فَقَالَ رَجُلٌ مِنَ الْقَوْمِ أَصْلَحَکَ اللَّهُ فَأَیْنَ کَانَ عِزُّ بَنِی هَاشِمٍ وَ مَا کَانُوا فِیهِ مِنَ الْعَدَدِ فَقَالَ أَبُو جَعْفَرٍعلیه السلام وَ مَنْ کَانَ بَقِیَ مِنْ
بَنِی هَاشِمٍ إِنَّمَا کَانَ جَعْفَرٌ وَ حَمْزَةُ فَمَضَیَا وَ بَقِیَ مَعَهُ رَجُلَانِ ضَعِیفَانِ ذَلِیلَانِ حَدِیثَا عَهْدٍ بِالْإِسْلَامِ عَبَّاسٌ وَ عَقِیلٌ وَ کَانَا مِنَ الطُّلَقَاءِ أَمَا وَ اللَّهِ لَوْ أَنَّ حَمْزَةَ وَ جَعْفَراً کَانَا بِحَضْرَتِهِمَا مَا وَصَلَا إِلَی مَا وَصَلَا إِلَیْهِ وَ لَوْ کَانَا شَاهِدَیْهِمَا لَأَتْلَفَا نَفْسَیْهِمَا.
سدیر می گوید: خدمت امام باقر علیه السّلام بودیم، سخن از اموری به میان آمد که مردم پس از پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم پدید آوردند، و اینکه چقدر امیر المؤمنین علیه السّلام را خرد کردند. مردی از آن جماعت گفت: خداوند روزگارت را سامان بخشد، در آن هنگام ارجمندی وعدّه بنی هاشم چه شده بود؟ امام باقر علیه السّلام فرمود: در آن روزگار چه کسی از بنی هاشم باقی مانده بود؟! تنها جعفر و حمزه بودند که در گذشته بودند و تنها دو مرد ناتوان و خوار و نو اسلام یعنی عبّاس و عقیل حضور داشتند که آنها هم از طلقا بودند. بخدا سوگند اگر حمزه و جعفر در صحنه می بودند آن دو نفر به خلافت دست نمی یافتند، و اگر آن دو شاهد کارهای ابو بکر و عمر بودند آنها را از میان می بردند.
الکافی مجلد 8 صفحه 189
۹۰۴
۱۹ تیر ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.