م روم اما بدان ی سنگ هم خواهد شست

مے روم اما بدان یڪ سنگ هم خواهد شڪست

آنچـــــنان ڪہ تارو پود قلب من از هــــم گسست

مے روم با زخم هـــــایے ماندہ از یڪ سال سرد

آن همہ برفے ڪہ آمـــــد آشـــــــیانم را شڪست

مے روم اما نگویــــــــے بے وفــــــا بود و نمــــاند

از هجوم سایہ هــــا دیگر نگــــــاهم خستہ است

راســــــتے : یادت بمــــــــاند از گـناہ چشم تو

تاول غــــــربت بہ روے باغ احســــــاسم نشست

طـــــــرح ویران ڪـــردنم اما عجیب و ســــــادہ بود

روے جلد خاطــــراتم دست طوفــــــان نقش بست