تفسیر قرآن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره التغابن
آیه 9 و 10
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
يَوْمَ يَجْمَعُكُمْ لِيَوْمِ الْجَمْعِ ذٰلِكَ يَوْمُ التَّغٰابُنِ وَ مَنْ يُؤْمِنْ بِاللّٰهِ وَ يَعْمَلْ صٰالِحاً يُكَفِّرْ عَنْهُ سَيِّئٰاتِهِ وَ يُدْخِلْهُ جَنّٰاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهٰارُ خٰالِدِينَ فِيهٰا أَبَداً ذٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (٩)
[بى ترديد برانگيخته مى شويد در] روزى كه شما را در روز اجتماع [كه روز قيامت است] جمع مى كند، آن روز، روز غبن و خسارت است؛ و هركس به خدا ايمان بياورد و كار شايسته انجام دهد، خدا گناهانش را از او محو مى كند، و او را به بهشت هايى كه از زير [درختان] آن نهرها جارى است درمى آورد، در آنها جاودانه و هميشگى اند اين است كاميابى بزرگ
وَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآيٰاتِنٰا أُولٰئِكَ أَصْحٰابُ النّٰارِ خٰالِدِينَ فِيهٰا وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ (١٠)
و آنان كه كافر شدند و آيات ما را انكار كردند، اهل آتش اند و در آن جاودانه اند، و چه بد بازگشت گاهى است!
نکته ها:
«تغابن» به معناى آن است كه غبن ها جلوه مى كند، يعنى روز قيامت، كافران به خاطر ايمان نياوردن و فاسقان به خاطر نداشتن عمل صالح و مؤمنان به خاطر آن كه مى توانستند عمل بيشترى انجام دهند، همه به نوعى احساس خسارت، حسرت و غبن دارند، و شايد بدين معنى باشد كه در آن روز هركس به فكر آن است كه چگونه بار خود را به دوش ديگرى اندازد، همان گونه كه در قرآن صحنه هايى در اين زمينه مطرح است كه شيطان مى گويد: «مرا ملامت نكنيد، مقصّر خودتان هستيد» يا مجرم دوست دارد كه به جاى خود فرزند و تمام بستگان بلكه تمام مردم به جاى او به دوزخ رفته و او نجات يابد.
شايد تغابن به اين معنا باشد كه رهبران فاسد پيروان خود را مغبون كردند و پيروان نيز به خاطر اطاعت كوركورانه به رهبران فاسد فرصت فساد بيشترى داده و آنان را مغبون كردند كه اگر اطاعت آنان نمى شد، فساد آن ها اين همه توسعه نمى يافت.(43)
«يوم الجمع»، يكى از نام هاى قيامت است. چنانكه در آيه اى ديگر مى فرمايد: «و نفخ فى الصور فجمعناهم جمعاً»(44) در صور دميده شود و همه را يك جا جمع مى كنيم.
مغبون كيست؟
در روايات مصاديقى براى مغبون مشخص شده كه به آن اشاره مى كنيم:
هركس دو روزش يكسان باشد مغبون است. «من استوى يوماه فهو مغبون»(45)
تكبّر و غرور، در دنيا سبب فقر و در آخرت موجب غبن است.
بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره التغابن
آیه 9 و 10
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
يَوْمَ يَجْمَعُكُمْ لِيَوْمِ الْجَمْعِ ذٰلِكَ يَوْمُ التَّغٰابُنِ وَ مَنْ يُؤْمِنْ بِاللّٰهِ وَ يَعْمَلْ صٰالِحاً يُكَفِّرْ عَنْهُ سَيِّئٰاتِهِ وَ يُدْخِلْهُ جَنّٰاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهٰارُ خٰالِدِينَ فِيهٰا أَبَداً ذٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (٩)
[بى ترديد برانگيخته مى شويد در] روزى كه شما را در روز اجتماع [كه روز قيامت است] جمع مى كند، آن روز، روز غبن و خسارت است؛ و هركس به خدا ايمان بياورد و كار شايسته انجام دهد، خدا گناهانش را از او محو مى كند، و او را به بهشت هايى كه از زير [درختان] آن نهرها جارى است درمى آورد، در آنها جاودانه و هميشگى اند اين است كاميابى بزرگ
وَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآيٰاتِنٰا أُولٰئِكَ أَصْحٰابُ النّٰارِ خٰالِدِينَ فِيهٰا وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ (١٠)
و آنان كه كافر شدند و آيات ما را انكار كردند، اهل آتش اند و در آن جاودانه اند، و چه بد بازگشت گاهى است!
نکته ها:
«تغابن» به معناى آن است كه غبن ها جلوه مى كند، يعنى روز قيامت، كافران به خاطر ايمان نياوردن و فاسقان به خاطر نداشتن عمل صالح و مؤمنان به خاطر آن كه مى توانستند عمل بيشترى انجام دهند، همه به نوعى احساس خسارت، حسرت و غبن دارند، و شايد بدين معنى باشد كه در آن روز هركس به فكر آن است كه چگونه بار خود را به دوش ديگرى اندازد، همان گونه كه در قرآن صحنه هايى در اين زمينه مطرح است كه شيطان مى گويد: «مرا ملامت نكنيد، مقصّر خودتان هستيد» يا مجرم دوست دارد كه به جاى خود فرزند و تمام بستگان بلكه تمام مردم به جاى او به دوزخ رفته و او نجات يابد.
شايد تغابن به اين معنا باشد كه رهبران فاسد پيروان خود را مغبون كردند و پيروان نيز به خاطر اطاعت كوركورانه به رهبران فاسد فرصت فساد بيشترى داده و آنان را مغبون كردند كه اگر اطاعت آنان نمى شد، فساد آن ها اين همه توسعه نمى يافت.(43)
«يوم الجمع»، يكى از نام هاى قيامت است. چنانكه در آيه اى ديگر مى فرمايد: «و نفخ فى الصور فجمعناهم جمعاً»(44) در صور دميده شود و همه را يك جا جمع مى كنيم.
مغبون كيست؟
در روايات مصاديقى براى مغبون مشخص شده كه به آن اشاره مى كنيم:
هركس دو روزش يكسان باشد مغبون است. «من استوى يوماه فهو مغبون»(45)
تكبّر و غرور، در دنيا سبب فقر و در آخرت موجب غبن است.
بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
۷۴۰
۰۷ شهریور ۱۴۰۲
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.