پناهگاه شبم گسو ساه تو بود

پناهگاه شبم گيسوي سياه تو بود

اگر به عشق تو ديوانگي گناه من است

زمن رميدن و بيگانگي گناه تو بود

دلم به مهر تو يكدم غم زمانه نداشت

كه اين پرنده خوش نغمه در پناه تو بود

عنايتي كه دلم را هميشه خوش ميداشت

اگر نهان نكني لطف گاهگاه تو بود

بلور اشك به چشمم شكست وقت وداع

كه اولين غم من آخرين نگاه تو بود