شکل دنیای منی

شکل دنیای منی
در هوایی که نفس های تو
می غلتد
روی این پنجره ها
من تو را
بغض به بغض
در دل خود می بارم
تو همانند ،
تابش خورشید وسطِ تیرماهی
من همانم
که پشت این بودنِ تو
پُر زِ حسرت می سوزم و سوخته ام‌
واژه هایم همه از تو لبریز
اما...
دستهایم از وجود تو خالیست... #پریناز_ارشد