هر روز

هر روز
از کنار نیمکت های خالی پارک
طوری با عجله عبور می کنم
که انگار
در نیمکت های آخرین
کسی انتظارم را می کشد
و وقتی به آنجا می رسم
باید وانمود کنم
که باز هم #دیر رسیده ام....
دیدگاه ها (۲)

هیچ هم برای خودش عالمی دارد… وقتی همه هایت هیچ می شوند آنوق...

از مترسکی سوال کردم آیا از ماندن در مزرعه بیزار نشده ای ؟ پا...

حواستان باشد !اینجا خیلی زود ، دیر می شود !جایی که همه چیز ت...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط