انسان امروزی از تفکر فراری است

"انسان امروزی از #تفکر فراری است."
(مارتین هایدگر)

اگر هدفی در زندگی من وجود نداشته باشد، #نمی_توانم با زندگی کنار بیایم.
(سیمون)

" #علم یک #داستان بی پایان است که بسیار هیجان انگیز است. متأسفانه ما انسان ها از نظر #زمان #محدود هستیم و به #پاسخ های #قطعی برای سؤالات خود نیاز داریم.»
(برونو گیدردونی)

هر یک از ما #تلاش می کند تا زندگی خود را به داستانی دارای #معنا تبدیل کند و اولین سوخت برای این جست و جو #ترس از این است که زندگی ما بدون داستان یا باداستانی #بی_معنا باشد. همانا #استعاره داستان ، استعاره ای قدرتمندی برای نزدیک شدن به #ماهیت جستجوی انسان در این زندگی است، اما از جهت اغراق و زیاده روی نیست که این استعاره کاملی است که این هدف را برآورده می کند. دن بی مک آدامز، #روانشناس برجسته و یکی از مهمترین توسعه دهندگان #روانشناسی_شخصیت، در معرفی کتاب ارزشمند خود به نام داستان هایی که ما به کمک آنها زنده هستیم ، می گوید: «اگر می خواهید من را بشناسید، باید داستان من را بشناسید، زیرا داستان من مشخص می کند که من چه کسی هستم . . .

و اگر بخواهم خود را بشناسم و معنای زندگی خود را ببینم، باید داستان خودم را نیز بدانم.».

برای درک ارزش این نکته، اجازه دهید وضعیت انسان #نهیلیست(پوچ‌گرا) را، آن گونه که #نیچه توصیف می کند ، به اعتبار اینکه الگوی نهایی یک داستان بی معنا است را مورد تامل قرار دهیم. نیچه می‌گوید: «نیهیلیست کسی است که جهان را آن‌طور که باید باشد، قضاوت می‌کند و جهانی را که خیلی اوقات آن‌طور که باید باش همانند معدوم ، قضاوت می‌کند. همانا وجود ما (اعمال ما، رنج‌های ما، اراده‌های ما، #احساسات ما) بر اساس این دیدگاهِ بی‌معنا و مفهوم است: به راستی ناله‌ی #پوچ‌، همان ناله‌ی نیهیلیست است».

" وقتی همه چیز در نظر گرفته می شود " کارل فون کلاوزویتز، مورخ جنگ روسی در یکی از پرتیتراژترین متون خود می گوید: «هیچ چیز در زندگی مهم تر از یافتن دیدگاه صحیحی نیست که لازم است همه چیز را از #فیلتر آن دیده و قضاوت شود ، و سپس پافشاری(ثابت ماندن) در آن دیدگاه ضروری است».

"مشاهدات مستمر در عمل روان‌شناسی #بالینی "
ویلیام شلدون می‌گوید: «به ما این نتیجه را داده است که آنچه عمیق‌تر و اساسی‌تر از #جنس است ،آنچه که عمیق‌تر از آرزوی قدرت اجتماعی و مالکیت است.همیشه یک آرزوی کلی و عام در بدن انسان وجود دارد که همان آرزوی شناخت #مقصد_صحیح است».

یکی از بارزترین حقایق در مورد منزلت انسانها توانایی آنها برای تأمل در دنیای درونی خود واستفاده از اجزای سازنده تجربیات گذشته ای است که آنها درسهایی از آنها را برای ساختن آینده خود به یاد می آورند.

✍نویسنده : عبدالله الشهری
برگردان: مسلم عزیزی