ک

ﻋــﺸـــﻖ ﺭﺍ . . .
ﺑـﺎ ﻫـَََـﺮﮐــَََـﺲ ﺗــََـﺠــﺮُُﺑــﻪ ﻧــَََـﮑــُُُـﻦ . . .
ﺻــَََــﺒـــْْْــﺮ ﮐـــُُُُــــﻦ . . .
ﺳـــﺎﻟـﻬـــﺎﯼِِِ ﺳـــﺎﻝ . . .
ﺁﻧﻘــــﺪﺭ ﺻــَََــﺒـــْْْــﺮ ﮐـــُُُُــــﻦ . . .
ﺗــﺎ ﮐــَََـﺴـــﯽ ﺭﺍ ﺑـﯿـﺎﺑـــﯽ کــہ ﺭﻧــﺞ ﻫــﺎﯾـــﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭼﺸــﻤـــﺎﻧــََــﺖ ﺑـﺨــﻮﺍﻧــَََـﺪ . . .
ﺗــــﻮ ﺭﺍ ﺑــــَََــﺮﺍﯼ ﺭﻧــﮓ . . .
ﻭ ﺻــــﻮﺭَََتـــــ . . .
ﻭ ﺑــَََـﺪََﻧـــَََـﺖ ﻧــََـﺨـــﻮﺍﻫـــَََـﺪ . . .
ﺗـــﻮ ﺭﺍ ﺑـــََََــﺮﺍﯼ ﺧــــﺎﺹ ﺑــــﻮﺩﻥ . . .
ﻭ ﻣـــَََــﻌـــــْْْــﺮِِِﻓــََََــﺘــَََــﺖ ﺑــِِِـﺨــﻮﺍﻫـــَََــﺪ . . .
دیدگاه ها (۱)

تنها در خلوت اتاقبا هر چیزی می‌شود حرف زدبا میزبا گل‌های شمع...

آغوش گرمـــم بــــاشـــ!

تو را....!!!! تمامی تو را...!!!!نگاه مهربانت را....!!!!! غرو...

گریه کنمثل ابری سرگردانکه خانه‌اش به باد بند استو هیچ هواشنا...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط