تا مقصد عشاق رهی دور و دراز است

تا مقصد عشاق رهی دور و دراز است
یک منزل از آن بادیه ی عشق مجاز است

در عشق اگر بادیه ای چند کنی طی
بینی که در این ره چه نشیب و چه فراز است

عشق است که سر در قدم ناز نهاده
حُسن است که می گردد و جویای نیاز است

وحشی تو برون مانده ای از سعی کم خویش
ورنه در مقصود به روی همه باز است