تفسیر قرآن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم

هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ

ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره فتح

آیه 11

أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ

سَيَقُولُ لَكَ الْمُخَلَّفُونَ مِنَ الْأَعْرٰابِ شَغَلَتْنٰا أَمْوٰالُنٰا وَ أَهْلُونٰا فَاسْتَغْفِرْ لَنٰا يَقُولُونَ بِأَلْسِنَتِهِمْ مٰا لَيْسَ فِي قُلُوبِهِمْ قُلْ فَمَنْ يَمْلِكُ لَكُمْ مِنَ اللّٰهِ شَيْئاً إِنْ أَرٰادَ بِكُمْ ضَرًّا أَوْ أَرٰادَ بِكُمْ نَفْعاً بَلْ كٰانَ اللّٰهُ بِمٰا تَعْمَلُونَ خَبِيراً (١١)
كسانى از باديه نشينان كه از جنگ [با دشمن] تخلف كردند به زودى [از روى بهانه جويى] به تو مى گويند: اموال و خانواده مان ما را به خود مشغول كردند [به اين سبب نتوانستيم به جنگ آييم]؛ پس براى ما آمرزش بخواه با زبان هايشان چيزى مى گويند كه در دل هايشان نيست بگو: اگر خدا زيانى يا سودى را براى شما بخواهد چه كسى مى تواند در برابر خدا از شما دفاع كند؟ بلكه خدا همواره به آنچه انجام مى دهيد، آگاه است

نکته ها:

«اعراب» به باديه نشينان جامعه گريز و دور از فرهنگ گفته مى شود. شكّى نيست كه اينان در مقابل شهرنشينان نيستند، بلكه كسى كه از فرمان پيامبر سرپيچى كند، به نوعى از فرهنگ و تمدّن به دور است.
كسانى كه به جبهه نمى روند، با بهانه هايى فرار خود را توجيه مى كنند:
گاهى مى گويند: هوا گرم است. «لاتنفروا فى الحرّ»(15)
گاهى مى گويند: تعداد دشمن زياد و توان ما كم است. «لاطاقة لنا»(16)
گاهى مى گويند: خانه هاى ما در و ديوار و حفاظى ندارد و ما نگرانيم. «انّ بيوتنا عورة»(17)
گاهى مى گويند: مى ترسيم با نگاه به دختران رومى (در جنگ تبوك)، گرفتار فتنه و گناه شويم. پس ما را با فرمان شركت در جنگ، به فتنه نيانداز. «لاتفتنّى...»(18)
گاهى مى گويند: اموال و دارايى و خانواده، ما را گرفتار كرده و مانع حضور ما در جنگ شده است. «شَغلتنا أموالنا و اهلونا»
معمولاً جهادگريزان، ترس را در قالب احتياط، حرص و طمع را در قالب تأمين آينده، ضعف نفس را با شرم و حيا، سستى و بى عُرضگى را در قالب زهد و ضعف و ناتوانى خود را به قضا و قدر الهى و رضايت به خواست خدا توجيه مى كنند.
-----
15) توبه، 81 .
16) بقره، 249.
17) احزاب، 13.
18) توبه، 49.