من هر وقت که دلم از بنده ی خدا میگیرد

من هر وقت که دلم از بنده ی خدا میگیرد ....
میروم سر قبله ...زانو میزنم اجازه میگیرم که برای لحظاتی در آغوش خدا گریه کنم ....سرم را رو به قبله زمین می گذارم و بوی خدا را نفس میکشم ....عمیق ....اما نفس یاری نمیکند .‌‌‌...تبدیل میشود به آه ...به بغض ‌....به گریه و گلایه ....خودم را در آغوش خدا می پندارم ...و از ته دل زار میزنم ...و از خدا میخواهم بی انصافی نکند ....
هر چند که خداوند بهترین ها را برای بنده عایش میخواهد این ما هستیم که گند میزنیم به دنیای خود دنیایی که میتوانیم شیرین ترین لحظه ها را به همراه بهترین ها داشته باشیم‌‌‌.....


کاش میشد .....ای بابا ولش کن اصلا
توکل به #خدا
#عارفانه