آرامگاه محمد میرزا قوانلو ملقب به کاشف السلطنه(موزه تاریخ
آرامگاه محمد میرزا قوانلو ملقب به کاشف السلطنه(موزه تاریخ چای لاهیجان) مربوط به دوره معاصر است و در لاهیجان، خیابان کاشف شرقی نرسیده به سراه کشاورزی واقع شده‌است. این اثر در تاریخ ۲۶ آبان ۱۳۷۵ با شمارهٔ ثبت ۱۷۶۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.[۱][۲]
موزه لاهیجان یکی از جاذبه‌های گردشگری شهرستان لاهیجان است که ابتدا به عنوان مقبره کاشف السلطنه مورد بازدید قرار می‌گرفت، با تکمیل ساختمان نیمه کاره مجاور آرامگاه و از سال ۱۳۷۵ به عنوان موزه تاریخ چای ایران مورد بهره‌برداری قرار گرفت.
این موزه از یک سالن اصلی دو طبقه، یک برج و دو فضای اداری شمالی و جنوبی تشکیل شده‌است. طبقه همکف از سالن اصلی بنا، به اسناد و مدارک مرحوم کاشف السلطنه و وسایل مربوط به چای و چاینوشی اختصاص داده شده و طبقه دوم بنا را ویترین‌ها و اقلام مردم‌شناسی تشکیل می‌دهند.
مزار کاشف السلطنه روی تپه‌ای از چای که توسط وی در سال 1307 شمسی خریداری شده بود جای دارد، ابتدا بنا به وصیت کاشف‌السلطنه مزار وی که از مرمر سیاه بود بدون سقف و حفاظ و در میان بوته‌های چای قرار داشت اما اندکی بعد مقرر شد که دو درصد درآمد چای به ساخت مقبره‌ای درخور شأن او اختصاص یابد.
در موزه تاریخ چای ایران 532 قلم اشیای تاریخی ثبت شده است
کاشف السلطنه اول کسی بود که چایکاری را در ایران، وظیفه همت خود دانسته و تمام عمر علاوه بر خدمات عمده که بر دولت و ملت نموده با نهایت سعی دراین راه کوشیده و مجددا برای توسعه کشت چای در سن 65 سالگی مأمور به هند و چین و ژاپن شده و در مراجعت از راه بوشهر در روز شنبه 31 فروردین 1308 شمسی دو ساعت بعدازظهر در " کتل ملوب " با اتومبیل پرت و این جهان را با جهانی آرزو به جهانیان واگذار و شهید راه وطن شد."
موزه لاهیجان یکی از جاذبه‌های گردشگری شهرستان لاهیجان است که ابتدا به عنوان مقبره کاشف السلطنه مورد بازدید قرار می‌گرفت، با تکمیل ساختمان نیمه کاره مجاور آرامگاه و از سال ۱۳۷۵ به عنوان موزه تاریخ چای ایران مورد بهره‌برداری قرار گرفت.
این موزه از یک سالن اصلی دو طبقه، یک برج و دو فضای اداری شمالی و جنوبی تشکیل شده‌است. طبقه همکف از سالن اصلی بنا، به اسناد و مدارک مرحوم کاشف السلطنه و وسایل مربوط به چای و چاینوشی اختصاص داده شده و طبقه دوم بنا را ویترین‌ها و اقلام مردم‌شناسی تشکیل می‌دهند.
مزار کاشف السلطنه روی تپه‌ای از چای که توسط وی در سال 1307 شمسی خریداری شده بود جای دارد، ابتدا بنا به وصیت کاشف‌السلطنه مزار وی که از مرمر سیاه بود بدون سقف و حفاظ و در میان بوته‌های چای قرار داشت اما اندکی بعد مقرر شد که دو درصد درآمد چای به ساخت مقبره‌ای درخور شأن او اختصاص یابد.
در موزه تاریخ چای ایران 532 قلم اشیای تاریخی ثبت شده است
کاشف السلطنه اول کسی بود که چایکاری را در ایران، وظیفه همت خود دانسته و تمام عمر علاوه بر خدمات عمده که بر دولت و ملت نموده با نهایت سعی دراین راه کوشیده و مجددا برای توسعه کشت چای در سن 65 سالگی مأمور به هند و چین و ژاپن شده و در مراجعت از راه بوشهر در روز شنبه 31 فروردین 1308 شمسی دو ساعت بعدازظهر در " کتل ملوب " با اتومبیل پرت و این جهان را با جهانی آرزو به جهانیان واگذار و شهید راه وطن شد."
۳.۳k
۲۰ خرداد ۱۳۹۹
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.