کتاب «روزگاران»
کتاب «روزگاران»
روزگاران "مروری است بر تاریخ ایران از آغاز تا سقوط سلطنت پهلوی که زندهیاد استاد «عبدالحسین زرینکوب»، در آن، تحولات و حوادث دورههای تاریخی و سیر وقایع گذشته ایران را به استناد منابع دست اول بازگو و تجزیه و تحلیل نموده است.
وی کوشیده است مباحث را در عین پرهیز از بیان جزئیات و با رابطه علت و معلولی در توالی رویدادها تبیین کند. این کتاب که پیش از این در سه جلد جداگانه منتشر شده بود، اینک در یک مجلد به چاپ سوم رسیده است. مباحث کتاب در #28فصل سامان یافته به گونهای که تقریبا هر فصل آن به یک دوره مهم یا مقطع حکمروایی یک یا دو دودمان حکومتگر اختصاص دارد.
مولف در مقدمه کتاب درباره ویژگیهای این اثر مینویسد": روزگاران ایران نگاه دیگری به تاریخ این سرزمین است از آغاز تا امروز. در این نگاه تازه، دورنمای گذشته کوتاه و گذرنده است اما سرسری و شتابکارانه نیست، رویدادها به اجمال در بیان میآید اما بیان در حد ممکن از تامل خالی نیست. فرمانروایان از یاد رفته با خودکامگیها، شکستها و پیروزیهایشان در این نگرش در پی هم از پیش چشم عبور میکنند و در این عبور رستخیز گونه ـ که مرور بر تاریخ است ـ سعی میشود تا کارهاشان تفسیر شود، خط سیر کردارهاشان دنبال گردد و نقش آنها در تمدن و فرهنگ ایران ارزیابی گردد.
در نقل رویدادها، چون مجال بیان محدود است، این جا به همان اندازه که تفسیر آنها را ممکن میسازد و معنی و جهت مسیر تاریخ ایران را باز نماید میبایست بسنده کرد . #بخون
روزگاران "مروری است بر تاریخ ایران از آغاز تا سقوط سلطنت پهلوی که زندهیاد استاد «عبدالحسین زرینکوب»، در آن، تحولات و حوادث دورههای تاریخی و سیر وقایع گذشته ایران را به استناد منابع دست اول بازگو و تجزیه و تحلیل نموده است.
وی کوشیده است مباحث را در عین پرهیز از بیان جزئیات و با رابطه علت و معلولی در توالی رویدادها تبیین کند. این کتاب که پیش از این در سه جلد جداگانه منتشر شده بود، اینک در یک مجلد به چاپ سوم رسیده است. مباحث کتاب در #28فصل سامان یافته به گونهای که تقریبا هر فصل آن به یک دوره مهم یا مقطع حکمروایی یک یا دو دودمان حکومتگر اختصاص دارد.
مولف در مقدمه کتاب درباره ویژگیهای این اثر مینویسد": روزگاران ایران نگاه دیگری به تاریخ این سرزمین است از آغاز تا امروز. در این نگاه تازه، دورنمای گذشته کوتاه و گذرنده است اما سرسری و شتابکارانه نیست، رویدادها به اجمال در بیان میآید اما بیان در حد ممکن از تامل خالی نیست. فرمانروایان از یاد رفته با خودکامگیها، شکستها و پیروزیهایشان در این نگرش در پی هم از پیش چشم عبور میکنند و در این عبور رستخیز گونه ـ که مرور بر تاریخ است ـ سعی میشود تا کارهاشان تفسیر شود، خط سیر کردارهاشان دنبال گردد و نقش آنها در تمدن و فرهنگ ایران ارزیابی گردد.
در نقل رویدادها، چون مجال بیان محدود است، این جا به همان اندازه که تفسیر آنها را ممکن میسازد و معنی و جهت مسیر تاریخ ایران را باز نماید میبایست بسنده کرد . #بخون
۶.۳k
۱۵ اسفند ۱۳۹۸
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.