انسان هم نشین عمل خویش
انسان هم نشین عمل خویش
***
انسان باید نسبت به افعالی که از او صادر می شود خیلی مراقبت کند ، هر کاری که از انسان صادر می شود به تدریج نفس و درون آدمی به همان صورت در می آید .
عمل به هر صورت باشد درون انسان هم همانگونه و به صورت همان عمل ، زشت یا زیبا خواهد بود! و در قیامت نیز به همان صورت خواهد بود
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به قیس بن عاصم فرمود :
«إِنَّهُ لَا بُدَّ لَکَ یَا قَیْسُ مِنْ قَرِینٍ یُدْفَنُ مَعَکَ وَ هُوَ حَیٌّ وَ تُدْفَنُ مَعَهُ وَ أَنْتَ مَیِّتٌ فَإِنْ کَانَ کَرِیماً أَکْرَمَکَ وَ إِنْ کَانَ لَئِیماً أَسْلَمَکَ ثُمَّ لَا یُحْشَرُ إِلَّا مَعَکَ وَ لَا تُبْعَثُ إِلَّا مَعَهُ وَ لَا تُسْأَلُ إِلَّا عَنْهُ وَ لَا تَجْعَلْهُ إِلَّا صَالِحاً فَإِنَّهُ إِنْ صَلَحَ آنَسْتَ بِهِ وَ إِنْ فَسَدَ لَا تَسْتَوْحِشُ إِلَّا مِنْهُ وَ هُوَ فِعْلُکَ »[1] ای قیس! ناگزیر بایستی قرین و مونسی با تو بگور آید که او زنده است در حالی که تو مرده ای، و هر دو با هم در یک قبر خواهید بود، هر گاه بزرگوار باشد گرامیت خواهد داشت، و اگر پست و فرومایه باشد تو را فرو گذارد و بفریادت نرسد، سپس با تو همنشین گردد و برانگیخته نخواهد گشت مگر همراه با تو و تو هم جز با او سر از گور برنداری تا بسوی محشر شتابی، و جز از ناحیه او بازپرسی نشوی. بنا بر این، همنشین خود را غیر از کردار شایسته برمگزین! زیرا عمل نیک مایه آرامش تو خواهد بود، که اگر زشت باشد جز آن از هیچ چیز دیگر در هراس نباشی، و آن همدم، همان کردار تو در جهان است.
-----------
[1] (معانی الأخبار، النص، ص: 233)
2017/08/04
03:23 ب.ظ
***
انسان باید نسبت به افعالی که از او صادر می شود خیلی مراقبت کند ، هر کاری که از انسان صادر می شود به تدریج نفس و درون آدمی به همان صورت در می آید .
عمل به هر صورت باشد درون انسان هم همانگونه و به صورت همان عمل ، زشت یا زیبا خواهد بود! و در قیامت نیز به همان صورت خواهد بود
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به قیس بن عاصم فرمود :
«إِنَّهُ لَا بُدَّ لَکَ یَا قَیْسُ مِنْ قَرِینٍ یُدْفَنُ مَعَکَ وَ هُوَ حَیٌّ وَ تُدْفَنُ مَعَهُ وَ أَنْتَ مَیِّتٌ فَإِنْ کَانَ کَرِیماً أَکْرَمَکَ وَ إِنْ کَانَ لَئِیماً أَسْلَمَکَ ثُمَّ لَا یُحْشَرُ إِلَّا مَعَکَ وَ لَا تُبْعَثُ إِلَّا مَعَهُ وَ لَا تُسْأَلُ إِلَّا عَنْهُ وَ لَا تَجْعَلْهُ إِلَّا صَالِحاً فَإِنَّهُ إِنْ صَلَحَ آنَسْتَ بِهِ وَ إِنْ فَسَدَ لَا تَسْتَوْحِشُ إِلَّا مِنْهُ وَ هُوَ فِعْلُکَ »[1] ای قیس! ناگزیر بایستی قرین و مونسی با تو بگور آید که او زنده است در حالی که تو مرده ای، و هر دو با هم در یک قبر خواهید بود، هر گاه بزرگوار باشد گرامیت خواهد داشت، و اگر پست و فرومایه باشد تو را فرو گذارد و بفریادت نرسد، سپس با تو همنشین گردد و برانگیخته نخواهد گشت مگر همراه با تو و تو هم جز با او سر از گور برنداری تا بسوی محشر شتابی، و جز از ناحیه او بازپرسی نشوی. بنا بر این، همنشین خود را غیر از کردار شایسته برمگزین! زیرا عمل نیک مایه آرامش تو خواهد بود، که اگر زشت باشد جز آن از هیچ چیز دیگر در هراس نباشی، و آن همدم، همان کردار تو در جهان است.
-----------
[1] (معانی الأخبار، النص، ص: 233)
2017/08/04
03:23 ب.ظ
- ۳۰۶
- ۱۵ مرداد ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۴)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط